Ṣe 242014
 

Ọrọ ti a tẹjade ni “Iṣọkan Oṣiṣẹ”, Gijon, 25 lati December to 1909, ati pe ko ti padanu iwulo rẹ

Idibo, ṣugbọn gbọ – Ricardo Mella

Mo ni, lori Efa ti awọn ti o kẹhin idibo, àwàdà bíbọ́ inú párádísè ilé ìtàgé kan níbi tí wọ́n ti ń ṣèpàdé ìdìbò. O jẹ ifihan tuntun fun mi ninu eyiti awọn ọrẹ atijọ pẹlu awọn imọran gbooro ṣe alabapin pẹlu awọn eniyan tuntun pẹlu awọn iṣalaye to lopin..

Salí de allí con la cabeza caliente y los pies fríos. Tuve que soportar una regular jaqueca de providencialismo político y, naturalmente, sufrí las consecuencias.

Estoy maravillado. No pasan días por las gentes. No hay experiencia bastante fuerte para abrirles los ojos. No hay razón que los aparte de la rutina.

Como los creyentes que todo lo fían a la providencia, así los radicales, aunque se llamen socialistas, continúan poniendo sus esperanzas en loe concejales y diputados y ministros del respectivo partido. “Nuestros concejales harán esto y lo otro y lo de más allá.” “Nuestros diputados conquistarán tanto y cuanto y tanto más.” “Nuestros ministros decretarán, crearán, transformarán cuanto haya que decretar, crear y transformar.” Tal es la enseñanza de ayer, de hoy y de mañana. Y así el pueblo, a quien se apela a toda hora, sigue aprendiendo que no tiene otra cosa que hacer sino votar y esperar pacientemente a que todo se le dé hecho. Y va y vota y espera. Tentado estuve de pedir la palabra y arremeter de frente contra la falaz rutina que así adormece a las gentes. Tentado estuve de gritar al obrero allí presente y en gran mayoría:

“Vota, , vota; ṣugbọn gbọ. Tu primer deber es salir de aquí y seguidamente actuar por cuenta propia. Ve y en cada barrio abre una escuela laica, funda un periódico, una biblioteca; organiza un centro de cultura, un sindicato, un círculo obrero, una cooperación, algo de lo mucho que te queda par hacer. Y verás, cuando esto hayas hecho, como los concejales, los diputados y los ministros, aunque no sean tus representantes, los representantes de tus ideas, siguen esta corriente de acción y, por seguirla, promulgan leyes que ni les pides ni necesitas; administran conforme a estas tendencias, aunque tu nada les exijas; gobiernan, en fin, según el ambiente por ti creado directamente, aunque a ti maldito lo que te importe lo que ellos hagan. Nibayi, bawo ni o ṣe ṣe awọn apa rẹ ki o sùn lori awọn laurels ti ifunni-ibo, awọn igbimọ, awọn aṣoju ati awọn minisita, sibẹsibẹ yori ati sosialisiti ti won ba wa, wọn yoo tẹsiwaju ilana ti awọn ọrọ asan, ti awọn ofin aṣiwere ati iṣakoso ti o wọpọ. Ati pe iwọ yoo kẹdùn fun itọnisọna olokiki, ati pe iwọ yoo tẹsiwaju bi aṣiwere bi iṣaaju, iwọ yoo kigbe fun ominira ati bi a ti so bi iṣaaju si oruka owo-iṣẹ iwọ yoo tẹsiwaju, iwọ yoo beere inifura, Idajọ ododo, iṣọkan, wọn o si fun ọ ni pẹtẹpẹtẹ pẹlẹpẹlẹ ati ọpọlọpọ awọn isokuso awọn ofin, ti awọn ofin, awọn ilana, pero ni una pizca de aquello a que tienes derecho y no gozas porque ni sabes ni quieres tomártelo por tu mano.

“¿Quieres cultura, libertad, igualdad, Idajọ ododo? Pues ve y conquístalas, no quieras que otros vengan a dártelas. La fuerza que tú no tengas, siéndolo todo, no la tendrán unos cuantos, pequeña parte de ti mismo. Ese milagro de la política no se ha realizado nunca, no se realizará jamás. Tu emancipación será tu obra misma, o no te emanciparás en todos los siglos de los siglos.

“Y ahora ve y vota y remacha tu cadena.”

Ricardo Mella

Cómicno nos jodas la vida con tu voto

binu, awọn ọrọìwòye fọọmu ti wa ni pipade ni akoko yi.