Quen está afectado?
Afectará todos os traballadores, de todas as áreas sectoriais, públicas e privadas, funcionarios, así como empresas e organizacións encargadas dos servizos públicos, sen distinción de situación laboral, sexo, idade ou condición social.
Tipo de folga
Folga Xeral na xornada 8 Marzo 2019, desde 24 horas (dende 00 horas ata 24 horas do mesmo día): Folga Laboral, de consumo, Coidados e traballo doméstico. El obxectivo é deter a vida en toda a súa extensión e visibilizar o papel protagonista que teñen as mulleres na sustentabilidade da vida. O Preséntase como Folga Xeral folga laboral (chamando a toda a clase traballadora para que deteña o sistema produtivo); folga de coidados (iso destaca a sobrecarga e a invisibilidade dos coidados, a ausencia corresponsabilidade dos homes no traballo doméstico e coidar e permitir a máxima visibilidade das mulleres); de consumo (o mellor ferramenta para loitar contra o capitalismo e potenciar economía feminista que pon a vida no centro no canto de mercados) e traballo doméstico (que demostra o rendemento esaxeradamente desigual que realizan as mulleres).
Quen convoca?
A CGT, despois do seu Congreso Extraordinario celebrado 26 e 27 a partir de xaneiro de 2019 en Mérida, convoca a folga xeral de 24 horas. para a emancipación totalidade das mulleres e igualdade absoluta e definitiva entre todas persoas, sendo as mulleres as que deben ocupar o papel protagonista nesta convocatoria e mobilización.
Con esta decisión, CGT segue sumándose á Mobilización e Folga Mundial que as mulleres levan varios anos promovendo e, por outra parte, plantexa esta Folga Xeral tendo como referencia e liña de continuidade, a Folga Xeral convocada última 8 Marzo 2018.
Obxecto da Folga Xeral
Folga Xeral contra a ineficaz política laboral, económico e social que provoca desigualdade permitida entre homes e mulleres; converte ás mulleres en cidadás de segunda ou terceira; así como para acabar cos asasinatos e as violencias machistas, definitivamente, acabar co patriarcado e coa súa violencia.
Comités de folga
Respecto dos Comités de Folga, En cada ámbito darase prioridade e intentará, na medida do posible, que están compostos mulleres. Tamén se pretende que nas roldas de prensa, piquetes informativo, banners de cabeceira…, tentar facelo mulleres as caras visibles da Folga.
Servizos mínimos
Os servizos mínimos son sempre utilizados polos empresarios e os goberno para impedir o dereito de folga, para boicotear a folga, sendo sempre abusivos, Como xa se recoñeceu en diferentes sentenzas xudiciais sobre a base de denuncias presentadas pola CGT (por exemplo, na última Folga Xeral de 2018; na folga profesorado interino, etc.).
A CGT non asinará servizos mínimos, agás os que son estritamente necesarios para o mantemento da vida (saúde, emerxencias…).
Coordinación de mobilizacións e manifestacións
Somos coñecedores do traballo do Movemento Feminista nacional e internacional ao levantar, durante anos, esta proposta de folga Xerais e, en consecuense, Recoñecemos o seu importante papel nisto iniciativa e mobilización. En calquera caso, de CGT chegamos traballando historicamente polo cesamento da violencia machista, o salario e igualdade social e contra este sistema capitalista, vai implícita na nosa identidade, por que, como organización mesturado, mulleres e homes fan folga e mobilizacións.
Motivación e solicitudes de folga
- Poñer fin á desigualdade no traballo, económico e social das mulleres en comparación cos homes
- Poñer fin á probada desigualdade da división sexual do traballo neste sistema capitalista e patriarcal
- A retirada das políticas, leis e accións do capital que implican discriminación e desigualdade de oportunidades no acceso emprego e promoción profesional da muller e o fomento de medidas eficaz para reducir a taxa de paro feminina máis alta
- A adopción de medidas concretas e inmediatas que poñan fin á brecha salarial e á desigualdade nas pensións
- Erradicar os estereotipos de xénero e a persistencia de valores sexistas nas estruturas organizativas
- Control sobre a implantación dos Plans de Igualdade en as empresas, sancionando e sinalando as empresas que incumpran o lei 3/2007
- A erradicación dos diferentes acosos no traballo, o precariedade laboral, temporalidade, as dificultades na promoción e alta taxa de contratos a tempo parcial que sofren as mulleres
- O establecemento de políticas sociais e económicas laborais que facer efectiva a conciliación real da vida laboral e familiar persoal, así como a corresponsabilidade nos coidados.
- Consideración das tarefas de coidados como traballo con dereito a remuneración e dereito ás súas prestacións contributivas independentes.
10. A equiparación efectiva e real do Empregado do Fogar ao réxime xeral con todos os seus dereitos.
11. A demanda do goberno para dotación orzamentaria suficiente para desenvolver medidas concretas e eficaz contra a violencia machista
12. Igualdade material efectiva das mulleres migrantes e refuxiadas, así como o peche do CIE.
13. Por unha educación non sexista. Desenvolvemento da coeducación en valores non violentos ou competitivos. Saca as igrexas, relixións, concretamente a zona católica público, particularmente a educación.
14. Poñer fin á violencia sexual, queremos espazos e relacións seguras nas que o vontade e liberdade de cada persoa.
15. O machismo debe saír do tribunais, estamos en contra da xustiza patriarcal que protexe o agresores e interroga ás vítimas.
Desenvolvemento do contido argumental
A. A retirada das políticas, leis e accións do capital que veñen con discriminación e desigualdade de oportunidades no acceso ao emprego e promoción profesional da muller e a promoción de medidas eficaces para reducir a taxa de desemprego máis alta feminino.
A nivel europeo, segundo os datos da Comisión Europea do ano 2017, representan as mulleres 60% de traballadores formados superiores e os 45% do emprego total, pero a medida que aumenta a categoría profesional diminúe a presenza das mulleres.
Os Plans de Igualdade son necesarios nas empresas, onde se deben aplicar medidas que garantan a igualdade na promoción profesional.
Rexeitar as políticas que sitúen aos homes no centro da vida e ás mulleres que son inferiores e subordinadas a el nun contexto de relacións patriarcais.
O acceso ao emprego e a taxa de paro revelan a desigualdade entre homes e mulleres. Un exemplo claro do anterior son os postos de traballo feminizadas que tradicionalmente relacionan a empregabilidade de mulleres con emprego precario.
A Enquisa de Poboación Activa do ano 2018 mostra datos alarmante: a taxa de paro das mulleres a decembro 2018 é de 33,4% en mulleres baixo 25 anos; 46,9% para menores 20 anos e 15% para mulleres entre 25 e 54 anos. A taxa de paro as mulleres tamén supera en case catro puntos á dos homes finais de 2018. En canto á incorporación da muller ao Mercado de traballo, as mulleres entraron no emprego 27,5% menos que homes no terceiro trimestre 2018.
B. A adopción de medidas concretas e inmediatas que poñan fin á brecha salarial e á desigualdade nas pensións
Non existe un salario igual real por traballo de igual valor entre homes e mulleres, Aínda que a directiva 2006 da Unión Unión Europea que promove a igualdade de xénero no mercado laboral. En o Estado español, segundo datos do Instituto Nacional de Estatísticas (INE) para o ano de 2017, as mulleres gañan de media a 23% menos que os homes, o que significa traballar 60 días ao ano gratis ou traballar 10 máis anos ou comezar 10 anos antes para gañar tanto como os homes.
Isto tradúcese nunha enorme fenda de xénero tamén nas pensións., con bases de cotización máis baixas para as mulleres.
No Estado Español, segundo os datos do INE de outubro 2018, o O importe da pensión media de xubilación dun home é 1.175,84 euros, mentres que no caso das mulleres sitúase en 754,84 euros.
En canto ás pensións contributivas, dentro 2018, hai 10 máis veces mulleres que homes cobrando pensións de viuvez (2,17 millóns contra 182.000), cuxo importe sexa inferior á media (653 euros). dixeron NON á desconvocatoria da folga, mulleres xubiladas, xa que cotizaron desde hai menos anos ou Fixérono por menos soldo, cobran menos: 801 euros en contra 1.250. A pensión de incapacidade permanente é 940 euros (dous terzos de os que a cobran son homes).
O número de mulleres que perciben pensións con contías entre 300-700 euros ao mes duplica o número de homes; mentres que o número de homes que perciben pensións de 700 a partir de agora dobra número de mulleres que as perciben. Pensións non contributivas, o 76,55% as mulleres cóbrano.
C. A erradicación do persistente acoso sexual no lugar de traballo, Traballo precario, temporalidade e alta taxa de contratos a tempo parcial que sofren as mulleres.
Dentro da precariedade laboral, as mulleres sofren un dobre discriminación: acoso sexual ou por razón de xénero, temporalidade e contratación a tempo parcial.
Acoso sexual ou de xénero contra as mulleres no traballo É un reflexo máis da violencia machista da sociedade patriarcal. no que vivimos.
Hai unha clara diferenciación entre mulleres migrantes e español, referíndose a que máis dun millón de mulleres sufriron situacións de acoso na súa actividade laboral, sendo que el 18% da mulleres migrantes enquisadas declaran ter sufrido, en fronte de 9,5% de mulleres españolas.
Número total de persoas ocupadas con contrato completo, no terceiro cuarto de 2018, É 16.814.200, dos cales 9.963.800 Son homes e 6.850.400 son mulleres. Pola súa banda, o número total de persoas empregadas contrato parcial, É 2.713.800 dos cales 698.600 Son homes e 2.015.200 son mulleres.
As mulleres teñen unha maior inestabilidade laboral e precariedade, Sendo o 26,4% das mulleres traballadoras teñen un contrato temporal en fronte de 25,7% Masculino.
En canto á elevada taxa de contratos a tempo parcial, moi vinculadas ás tarefas de coidado encomendadas ás mulleres, é preciso Cómpre sinalar que segundo o INE e o Ministerio de Emprego e Seguridade Social reflicten unha realidade marcadamente diferente: o 26,6% das mulleres empregado con 1 fillo ten un contrato a tempo parcial á fronte do 5,7% dos homes e, no caso de 3 ou máis fillos, As porcentaxes son a 26,2% de mulleres diante de 6,4% dos homes, sendo que el 97,3% da persoas empregadas a tempo parcial para atender fillo de 14 ou menos anos son mulleres. No conxunto de 2016, por exemplo, as mulleres asinaron 8.763.700 contratos, 4.573.000 a tempo completo (o 52,2%) e 4.190.700 medio tempo (o 47,8%). Pola contra, o ano anterior ao estalido da crise (2007) as porcentaxes foron da 65,2% e de 34,8%, respectivamente, cun volume total de contratos moi similares (8.565.900).
A poboación activa experimenta un aumento da EPA da Terceira cuarto de 2018 desde 19.800 persoas e está situado en 22.854.000. O número de mulleres activas baixas 49.900, mentres que a dos homes aumenta en 69.700.
D. Establecemento de políticas políticas laborais sociais e económicas que fagan efectiva a conciliación real da vida laboral e familiar persoal, así como a corresponsabilidade en coidados.
No ámbito da conciliación real e efectiva, As desigualdades estruturais entre home e muller seguen intactas. mulleres, sendo este último historicamente e maioritariamente, o responsables dos coidados e os obrigados a conciliar as súas vidas persoal e profesional coa familia, a súa vida quedando relegada profesional coas consecuencias en termos de inexistencia ou diminución de beneficios futuros, como beneficios de xubilación entre outros.
Conciliación laboral e familiar, necesidades familiares e persoais políticas que permitan o coidado e atención das persoas dependentes (menores, maior, persoas enfermas e persoas con diversidade funcional; a reorganización dos tempos e dos espazos de traballo; de organizacións laborais que capacitan ás persoas os traballadores desenvólvense nas diferentes facetas da súa vida.
As medidas de conciliación considéranse como a “problema exclusivo das mulleres”.
O éxito das medidas que teñan en conta o enfoque de a corresponsabilidade reside na súa universalización, é dicir, Aplícanse traballadores e traballadoras xa que a súa finalidade é promover igualdade de oportunidades entre mulleres e homes. Para él ao contrario, Se estas medidas van dirixidas só ás mulleres, EL perpetuará os efectos perversos, discriminación e empresas seguirá percibindo que a contratación dunha muller supón máis custos.
Así, é fundamental levar a cabo políticas de corresponsabilidade real e efectiva na que os dereitos e beneficios vinculados ao permisos de maternidade e paternidade para que sexan iguais, intransferible e de pago a 100% para calquera pai.
É necesario un cambio social que introduza novos modelos de organización, facendo imprescindible que esta sexa a participación de todos os axentes sociais dende o principio de corresponsabilidade.
INE 2017:hai 1.997.800 mulleres que non teñen traballo nin o buscan por motivos familiares en comparación con xusto 130.800 homes; a taxa de actividade é 53,41% No caso das mulleres e a 67,1% no caso dos homes; todos os anos 380.000 as mulleres marchan mercado laboral versus 14.000 homes; o 74,34% de contratos a tempo parcial ás 2012 foron asinados con mulleres.E é que convicción social de que as mulleres deben ocuparse de criar e educar e os beneficios económicos e sociais do traballo doméstico e coidados non remunerados fai: 318.598 as mulleres usan o permiso maternidade versus 5.807 homes (98% dos casos); 32.012 mulleres solicitan permiso para coidar de fillos versus 2.116 homes (94% dos casos); o as mulleres dedícanse 4 horas e 29 minutos para as tarefas domésticas (actividades de mantemento do fogar) comparado con 2 horas e 32 minutos que fan os homes. dixeron NON á desconvocatoria da folga, as mulleres dedícanse 2 horas e 22 minutos coidar dos nenos versus 1 hora e 46 minutos homes; case medio millón de mulleres traballan na sanidade familiares dependentes o equivalente a un día de traballo (40 horas semanalmente) durante 4-8 anos; casos a 80% de familias sen praza coidado público nos primeiros anos de vida dos seus fillos e fillas; existe incompatibilidade de xornada, escolares e parentes (33% das mulleres entran antes no lugar de traballo para que a escola abra e 59% remata o seu día despois do os centros educativos pechan as súas portas).
A falta de reconciliación entre a vida a vida laboral e familiar ten un enorme impacto nas taxas de natalidade e reflectir estes datos: o 44% de mulleres entre 20 e 44 anos aínda non tivo fillos e 58% das mulleres residentes no Estado O castelán asegura que ter fillos supón un obstáculo para a vida profesional.A conciliación séguese a tratar como a cuestión das mulleres, entón cando unha muller non pode reconciliarse, tampouco ben ten outras mulleres na familia (o 70% das avoas máis vello que 65 anos coidaron ou coidaron dos seus netos), ou contratar a outra muller.
En canto á distribución dos coidados entre homes e mulleres, continúan sendo mulleres, de diferentes xeracións, ou de "outras" orixes étnico-sociais, aqueles nos que se redistribuyen os postos de traballo e responsabilidades de coidado. Falta de recursos materiais (traballos de calidade, servizos públicos cunha cobertura adecuada) e simbólica (Valorización social do traballo de coidados, nova cultura de masculinidade) que impulsan unha verdadeira transformación, fundamental para relacións de igualdade de xénero, para a dirección a tomar Estado do Benestar e para o futuro da democracia.
E. A equiparación efectiva e real do Empregado de Fogar ao réxime xeral.
A actividade laboral con máis contratacións estranxeiras é servizo de persoal doméstico: máis da metade dos contratos rexistrados foron asinados por traballadores e traballadoras estranxeiros.
O emprego doméstico, un sector con altas taxas de mulleres migrantes, É un dos sectores máis precarios. As traballadoras do fogar seguen sen poder acceder ás prestacións por desemprego; Non teñen protección ou prestación social e o despedimento é gratuíto. As pensións de xubilación son inalcanzable. Esiximos a igualdade total na acción protectora en materia de incapacidade temporal por continxencias comúns e profesionais das traballadoras do fogar co réxime xeral, o garantía de despedimento indemnizado de acordo coas normas do Estatuto de os traballadores e, por suposto, cobertura por desemprego traballadores domésticos. Ademáis, non só pedimos recoñecemento dos dereitos no emprego doméstico, pero que se valore o traballo de coidados nun sistema que os desvaloriza, fainos invisibles e precario, tendo en conta que o levan a cabo de xeito maioritariamente mulleres e que son imprescindibles no sustentando a vida.
F. Demanda ao Goberno de medidas concretas e eficaces contra a violencia machista.
A posición social e económica á que estivo historicamente relegada ás mulleres trae consigo unha serie de consecuencias que teñen impacto en moitas áreas. A maioría das mulleres non teñen posibilidade real de acceso a un emprego digno que garanta a súa autonomía, o que aumenta a súa vulnerabilidade.
As políticas de emprego e a violencia machista teñen vínculos evidente, porque as dificultades ás que se enfrontan as mulleres o ámbito laboral están condicionados polo confinamento das mulleres nos fogares e tarefas domésticas, e ao mesmo tempo, estas políticas de emprego favorecen o máis que establecido binomio muller/ama de casa.
As súas políticas fan que a nosa sociedade non se constrúa sobre a base da igualdade real entre mulleres e homes..
Asasinatos de mulleres polo mero feito de ser mulleres (feminicidios) aumento no ano 2018 un 89; Esta cifra non coincide a figura do goberno, porque só se contabilizan como vítimas de violencia de xénero, mulleres que teñen ou tiveron unha relación sentimental ou matrimonio cos asasinos. Os asasinatos por violencia machista son a punta do iceberg da sociedade patriarcal na que vivimos. El O Ministerio de Sanidade só recoñece 44 feminicidios no ano 2018.
A falta de medidas políticas e beneficios públicos vinculados ao os recortes fan que non se estean a proporcionar medidas de protección reais e eficaz para protexer a vida e a integridade das mulleres en risco. Esta falta de medidas eficaces anima a outras mulleres non logran emanciparse dos seus agresores debido ao medo e á inseguridade. O violencia machista, polo tanto, é retroalimentado dende o propio Estado.
violencia machista: estannos matando; Outro motivo para convocar esta Folga Xeral son a violencia machista e os datos cousas intolerables que nos deixan cada ano. Vítimas de violencia machista no ámbito da parella aumentan, así como denuncias por malos tratos e por agresión sexual, tamén para nenas e adolescentes. Isto déixanos un triste panorama no que parece que as cifras de mulleres agredidas non provoca ningunha alarma social, tampouco se aplican os programas prevención, educación, defendendo, concienciación e posterior coidado e axudar ás mulleres maltratadas. A violencia machista ten unha fortes raíces sociais e debemos traballar en todos os aspectos.
A pesar da aplicación das leis estatais, europeo e autónomo, moitas veces incompleta, estes acaban sendo papel mollado hora de aplicar. Estas lexislacións e a Lei de Igualdade, por exemplo, Falan da necesidade de que as empresas faciliten o contratación feminina e contratar mulleres que saen de situacións de violencia machista, e aínda así non o aplican.
G. Igualdade material efectiva das mulleres migrantes e refuxiadas.
As mulleres migrantes no Estado español constitúen o elo máis precario da nosa sociedade.
No escenario Laboral, case a metade das mulleres estranxeiras persoas ocupadas realizan traballos non cualificados e en sectores como hostalería, comercio ou traballo doméstico.
A estrutura ocupacional española, caracterizada por la terciarización, precariedade e segmentación do emprego, anima concentración sectorial e ocupacional das mulleres en empregos precarios e menos cualificados.
As precarias condicións laborais das mulleres migrantes son vinculado ao alto desemprego 25,36% (decembro 2017) Diante dun 17,44 de mulleres traballadoras españolas. Pensións das mulleres os migrantes tampouco van experimentar ningunha mellora, ben os altos as taxas de paro e a cotización do seu salario non o permiten gozar de calquera tipo de xubilación. Estas condicións de traballo, Qué máis, inclúen o acoso sexual e racista no lugar de traballo, acoso que dificilmente se pode denunciar por medo á expulsión ou deportación, tendo que soportar ataques e violencias habituais.
Falta unha política migratoria que garanta a regularización, a integración laboral e social de centos de miles de persoas, iso En moitos casos poñen en risco as súas vidas para acceder ao noso país.
Non se alivian a realidade e a violencia racial e económica que sofren as mulleres. mulleres traballadoras migrantes. expulsión de migrantes castigado con 1 ano no cárcere, os "retornos quentes" que rematan de ser clasificado como ilegal polo Tribunal Europeo de Dereitos Humanos, ou a negativa do Estado a prestarlle asistencia sanitaria migrantes indocumentados.
Mantéñense os CIE, que están destinados ao internamento de persoas migrantes "sen papeis"., dificultando a reagrupación familiar mulleres; en controis discriminatorios nos barrios, cidades e cidades sobre a poboación en función de simples criterios étnicos ou de xénero aspecto exterior, ou en facilitar a expulsión daquelas persoas que están condenados por cometer un delito, mesmo despois cumprimento da correspondente pena de prisión, ou a expulsión de menores en lugar de articular a súa documentación e integración.
Política de inmigración, a militarización de fronteiras e total falta de medidas de integración social da poboación migrante, concretamente mulleres, puxéronos en posición altamente perigoso e vulnerable, porque é máis probable que o sexan secuestrado por grupos criminales de tráfico, explotación sexual e calquera actividade delictiva que non podería manterse con tales grupos precario.
H. Consideración das tarefas de coidados como traballo con dereito a retribución e prestacións contributivas independentes.
As tarefas domésticas tiveron un papel fundamental no funcionamento do mercado e da economía. O traballo invisible de mulleres no fogar permitiu que o Estado recorta e privatice servizos sanitarios e educativos. Políticas estatais os capitalistas non ofrecen gardería, residencias de anciáns, centros de saúde ou hospitais que presten servizos de forma eficaz, capaz de servir á sociedade. O dobre papel: Por unha banda, educa mulleres na maternidade, pero por outra banda é castigado e penaliza ás mulleres no mercado laboral por ser nais. Isto converte ás mulleres traballadoras nun colectivo altamente precario que beneficia a explotación laboral e os beneficios da empresa.
O traballo na casa e as tarefas de coidado significan mulleres traballadoras unha dobre xornada de traballo.: por un lado o traballo asalariado e outros, traballo doméstico non remunerado. Existen fortes dificultades de acceso e promoción ao emprego e a alta taxa de traballo a tempo parcial nas mulleres como consecuencia de traballo doméstico que realizan ou coidado de fillos e fillas e demais parentes.
Dende CGT esiximos a creación de prestacións contributivas para as mulleres que realizan traballos domésticos e de coidados, beneficios independentes doutros beneficios relacionados con vínculos matrimoniais ou afectivos coa parella (pensión de viuvez, compensatoria, etc.). Premiar o traballo doméstico das mulleres Tamén permite a autonomía económica das mulleres que sofren violencia. sexistas nas súas casas. Reivindicamos o dereito a unha renda suficiente subsistencia para todas as persoas sen compensación, en especialmente para as mulleres traballadoras e migrantes, para garantir o seu autonomía básica na sociedade.
eu. Conseguir a saúde pública e
calidade que non trata a vida das mulleres como enfermidades. Iso
A medicina recoñece e respecta os nosos corpos e as nosas vidas.
J. Igualdade efectiva entre os cargos públicos
A igualdade entre os traballadores ao servizo da Administracións públicas, É unha igualdade formal, Non é material nin eficaz
Datos do Boletín Estatístico de persoal ao Servizo do Administracións Públicas para 2018 mostrar que o 69% da os membros ao servizo da Administración Pública do Estado son homes en fronte de 31% Feminino. Nas áreas de Sanidade e Educación, as mulleres traballan en porcentaxes moito máis altas que os homes: o 70% dos postos de traballo docente non universitario son ocupados por mulleres e en Institucións Sanitarias, as mulleres ocupan o 74,34% da posicións. Non é casual que nos sectores públicos máis feminizados o a temporalidade é unha nota característica, e é a do total funcionarios interinos das ensinanzas non universitarias, o 65% son mulleres.
Segundo datos da EPA 2018, o 67,5% de emprego público creado en 2018 é temporal, as mulleres son as máis afectadas, ben el 28,4% de as mulleres no emprego público ocupan un posto de traballo de a temporal, en fronte de 18,6% Masculino. En canto ao emprego funcionario, 298.380 os homes serven na Administración Pública Estado e só o fan 117.897 mulleres. con todo, en canto á persoal laboral, a distancia entre homes e mulleres diminúe: 50.469 homes contra 34.114 mulleres 10. Estes datos reflicten que se asuman as fórmulas máis garantidas para o emprego público especialmente polos homes.
Resumo - conclusións
– O sistema capitalista e patriarcal, baseado na capacidade reprodutiva das mulleres, relegounos ao ámbito privado, coas responsabilidades de reprodución e coidado; excluíndonos da esfera pública e, Así, da posibilidade de loita contra a orde dominante, conseguindo así un mundo desigual, desvalorizando as funcións reprodutivas e de coidado, desposuíndolles de valor monetario e facéndoas invisibles. A) Si, o as mulleres convértense en traballo libre, ao estilo de xente escrava, para o mantemento do sistema.
– A CGT faise eco de nós e Estivemos denunciando a situación de explotación laboral, sociais e persoal, das mulleres da nosa clase social, tanto en España como no resto do mundo, e que se define a partir da feminización da pobreza, precariedade e inxustiza.
– Dende CGT declaramos e loitou por relacións entre persoas que non tiñan que facer estar suxeito a intercambios comerciais de calquera tipo e que, para o tanto, a explotación laboral non existía, desaparecendo relacións laborais suxeitas ás leis do mercado e dando paso a autoorganización e autoxestión.
– Nós defendemos e reivindicou a autoxestión dos Servizos Públicos e denunciamos o privatización á que están sometidos e que afecta especialmente ás mulleres en sectores como o telemarketing, limpeza, educación, saúde…
– É necesario incluír economía feminista en todos os ámbitos da vida, para erradicar desigualdades como a brecha salarial, dobre explotación día de traballo, acceso aos servizos sociais, pensións, educación feminista e coeducación, plans de igualdade, rompendo o “teito de cristal” porque todas as vidas merecen ser celebradas.
– É xustiza recoñecemento dos dereitos das mulleres refuxiadas e migrantes con independencia do seu país de orixe e etnia.
– O que existe é un falso igualdade, e denunciamos as situacións de dobre discriminación que as mulleres sofren, un como clase traballadora (sexa de pago ou non remuneración mediante traballos reprodutivos e de coidados) e outra coma as mulleres. Os sucesivos “crise” económico, no que nós situar periodicamente a clase dirixente político-financeira, continúan mantendo un sistema social, progresista político e económico desprotección e precariedade cara ás persoas que desenvolven o a maior parte das tarefas produtivas e reprodutivas do país e cara persoas que non poden traballar, mentres aumentan os arcos salarios a favor dos equipos directivos, xuntas de accionistas e outros ladróns e corruptos que dende a política, os empresarios e os institucións públicas e privadas, saquean o país.
– Denunciamos o soldo precario e que viven en precariedade laboral, económico e beneficios. O descenso da taxa de actividade do mulleres no mercado laboral, o aumento do paro feminino, el aumento do emprego temporal das mulleres, a recarga de os coidados, o deterioro da súa saúde, a privación dos seus dereitos sexual e reprodutiva.
– Denunciamos o peor acceso e condicións na educación, o aumento de peso que leva mulleres no apoio económico e psicolóxico da familia.
– Reivindicamos os espazos seguro, erradicando todo tipo de violencia machista, sexual. Denunciamos o aumento da violencia que sofre mulleres, tanto na casa como no traballo, mantendo roles sexistas en todos os ámbitos da vida.
– Denunciamos a cultura patriarcal, recortes na lei do aborto, a represión do dereito a identidade persoal, a expropiación do corpo.
– Porque os dereitos non o son preguntan ou suplican, pelexan e conquisten entre si ata erradicar o que as mulleres seguen a ser precarias, submiso, devotos, invisible. Nela contexto actual que estamos a vivir de constante perda de dereitos e liberdades, as persoas que integran a CGT, loitamos contra todos discriminacións e para acadar a igualdade e facémolo xunto con todas esas outras persoas, colectivos, movementos, asembleas, organizacións que queren e senten así.
As mulleres e homes da CGT, non nos resignamos á precariedade, A explosión, exclusión social, inxustiza social e desigualdade.
CGT asumindo argumentos e principios antipatriarcais, anticapitalista e antirracista, acepta convocar a Folga Xerall, Laboral, de consumo, coidado, traballo doméstico, contra todos os abusos do sistema capitalista e patriarcal, desde 24 horas, o 8 marzo 2019. que nos levan á absoluta igualdade das mulleres, plasmado nos termos "Socialmente igual, humanamente diferente, totalmente gratuíto ".
facemos un chamamento a toda a sociedade para apoialo e participa en cantas accións, demostracións e organízanse mobilizacións.
Igualmente, Consideramos que o espazo privado nesta folga debe de ser ocupado por compañeiros e espazo público por compañeiros.
POLA IGUALDADE
CONTRA A VIOLENCIA SEXISTA
CONTRA A DISCRIMINACIÓN LABORAL
Sentímolo, O formulario de comentarios está pechado neste momento.