અનિશ્ચિતતા, વેપાર સંઘવાદ અને સંઘર્ષનું સામાજિકકરણ

જોસેપ ગાર્સિયા દ્વારા લેખ, સીજીટી કેટાલોનીયાના તાલીમ સચિવ

અમે હમણાં હમણાંથી ચાલી રહેલી આખી ચર્ચાને રસ સાથે અનુસરી રહ્યા છીએ, ખાસ કરીને અહીં બાર્સેલોના શહેરમાં, પડોશી યુનિયનવાદ આસપાસ. અમને રસ છે, હદ સુધી કે તે સ્પષ્ટ કરે છે કે ત્યાં કાર્યકર્તા ક્ષેત્રો છે, સામાજિક ચળવળ ક્ષેત્ર, જેમને તેમના સંઘર્ષના કાર્યસૂચિ પર વેતનના શોષણના ક્ષેત્રમાં મૂકવાની જરૂરિયાત લાગે છે, અને સીધી ક્રિયા દ્વારા મજૂર અધિકારોની રક્ષા કરવા માટે એકતા અને પરસ્પર ટેકોના ક્ષેત્રીય નેટવર્ક બનાવો.
આ આપણા માટે મહત્વપૂર્ણ લાગે છે, કારણ કે આપણે જાણીએ છીએ કે એવા ઘણા બધા લોકો છે કે જેઓ ચૂકવણી કરેલા કામની દુનિયામાં લાંબા સમયથી તેમની પીઠ સાથે જીવે છે, અસ્વીકારનું પ્રવચન ઉત્પન્ન કરતી વખતે જેણે તેમને યુદ્ધના ક્ષેત્ર તરીકે પણ આ કલ્પના કરવાનું અટકાવ્યું (જેમ આપણે આપણા દૈનિક જીવનની આવી અન્ય જગ્યાઓની જેમ કલ્પના કરીએ છીએ), અને આ carobs કમાવવા હોવા છતાં, સૌથી વધુ ગમે છે, મૂડીવાદી બજારમાં પોતાનું શોષણ થવા દે.

મારું માનવું છે કે અહીં આપણા બધાએ આપણા જીવનના ઘણા કલાકો આપણા પડોશમાં અથવા ગામડાઓમાં અન્ય ઘણા લોકો સાથે સ્વાયતતાની જગ્યાઓ બનાવ્યા હશે., સ્વ-વ્યવસ્થાપન પ્રોજેક્ટ્સ, વગેરે. આપણામાંના કેટલાક માટે, કે અમે આતંકવાદથી સામાજિક આંદોલન સુધી યુનિયનવાદના વેપારમાં આવ્યા છીએ, તે સમજવું હંમેશાં મુશ્કેલ રહ્યું છે કે એક હજાર કામકાજની બહાર નીકળેલા ઓવરએક્ટિવ સાથીદારો હતા, પરંતુ પેલું, જો કે, s’anul·lessin completament un cop creuaven la porta del centre de treball. જેને આપણે "પેડેફો" કહીએ છીએ તે તેમને ત્યાં થવા દો. (અન્ય શબ્દોમાં કે છે, એક "મુશ્કેલીનું પગલું"). જાણે કામ એ જીવનનો ભાગ ન હોય, જાણે કામ (શું, આપણે જાણીએ છીએ, તે પરાકાષ્ઠાની જગ્યા છે) તે આપણી જાતને અનુભૂતિ કરવાની અમારી તકોનો મુખ્ય નિર્ણાયક પણ ન હતો, individualment i col·lectivament.

>> સીજીટી કેટાલુનીયામાં સંપૂર્ણ લેખ