ก.ย. 092014
 

เดือนนี้, ของเดือนสิงหาคม, พวกเขาถูกสังหาร 6 ผู้หญิงและพ่อของหนึ่งในนั้น, เราเพิ่มอะไรให้กับปีที่แล้ว?, อยู่แล้ว 46 เหยื่อ.

ตัวเลขนั้นน่าอายอยู่แล้ว, แต่ข้างหลังหมายเลขนั้นคือชื่อ.

เหยื่อรายล่าสุดของความรุนแรงทางเพศ, วันสุดท้าย 16 ของเดือนสิงหาคม, ผู้หญิงจากลาเรโด (กันตาเบรีย) ฆ่ากับพ่อ, เราหวังว่าพวกเขาจะไม่ตกอยู่ในการให้อภัย.

ฉันรู้ว่า CGT ได้ติดต่อคุณหลายครั้งเพื่อขอให้คุณแจ้งพวกเขาเกี่ยวกับมาตรการที่กระทรวงของคุณใช้เพื่อสนับสนุนการขจัดความรุนแรงทางเพศ, ไม่ได้รับการตอบกลับใดๆ.

สหภาพนี้ขอให้พวกเขาได้รับแจ้งเกี่ยวกับมาตรการที่พวกเขานำมาใช้จากกระทรวงเพื่อสนับสนุนการขจัดความรุนแรงทางเพศ, ตามกฎหมายอินทรีย์ 1/2004 ของ 28 ธันวาคมของมาตรการคุ้มครองที่ครอบคลุมต่อความรุนแรงทางเพศ, ที่, ในชื่อเรื่อง I, มาตรการให้ความรู้, การป้องกันและการตรวจจับ, รวมถึงประเด็นสำคัญหลายประการที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะแม้เพียงเล็กน้อยหลัง 9 ปีที่มีผลใช้บังคับของกฎหมาย: การรีไซเคิลบุคลากรที่เกี่ยวข้องในด้านต่างๆ different, การรวมในการศึกษาเรื่องความเสมอภาคและการแก้ไขข้อขัดแย้ง, การควบคุมอวัยวะที่เกี่ยวข้องของรายการทีวี, ฯลฯ. ทั้งที่ความพยายามของหน่วยงานต่างๆ, ความจริงที่ว่าหลักสูตรเหล่านี้ทั้งหมดเป็นความสมัครใจทำให้คนส่วนใหญ่ที่เข้าถึงพวกเขาตระหนักมากที่สุด, ทิ้งผู้ที่ต้องการมันจริงๆ: ผู้ที่ไม่เชื่อในความเสมอภาคและไม่มีเจตนาจะอำนวยความสะดวกแม้แต่น้อย.

การอบรมนี้ควรทำภาคบังคับ, เช่นวิชาที่สอนเรื่องอาชีวอนามัย.

สถาบันความรุนแรงต่อสตรี, ด้วยการตัดเฉือนทางเศรษฐกิจและสังคมซึ่งผลที่ตามมาที่เราประสบในระดับแรก, ทำให้การฆาตกรรมดำเนินไปอย่างปกติและถ้าผู้หญิงไม่แจ้งความ, นี่คือปัญหาของคุณ. ไม่ต้องพูดถึงความสับสนที่เกิดจากการปรับเปลี่ยนและการชำระค่าธรรมเนียมศาล.

ความจริงของการบังคับผู้หญิงที่ถูกทารุณให้รายงานการล่วงละเมิดต่อตำรวจเพื่อเข้าถึงการคุ้มครอง, ทำให้หลายคนไม่กล้าและทนดูถูกเหยียดหยามต่อไปจนสายเกินไป; นอกจากนี้ยังมีกรณีที่ผู้หญิงคนนั้นประณามและมีคำสั่งห้าม แต่ก็ไม่สำคัญ: ในที่สุด, ถูกฆ่าตาย.

CGT ประณามอย่างไร, ข้ออ้างของวิกฤตได้ให้บริการพวกเขาในการตัดเครือข่ายความช่วยเหลือทางสังคมทั้งหมดในกรณีเหล่านี้, ลดชั้นแผนกต้อนรับและศูนย์ดูแลสตรี.

ฉันต้องการที่จะจำกระทรวงต่าง ๆ, อะไรใน 50 ปีแห่งความรุนแรงของผู้ก่อการร้าย, ได้รับการ 829 เหยื่อ. บน 10 ปีที่องค์กรต่าง ๆ คิดไว้, มีมากกว่า 900 เหยื่อความรุนแรงทางเพศ. การเปรียบเทียบนั้นแย่มาก, แต่มันแสดงให้เห็นว่าปัญหาหนึ่งมีความสำคัญน้อยต่ออีกปัญหาหนึ่งเพียงใด.

เป็นสังคม, ไม่เพียงแต่เราต้องไว้อาลัยให้กับการตายของบุคคลนั้นเอง, ยังต้องแสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับความโชคร้ายของครอบครัวที่พังทลายหลังจากผ่านสถานการณ์ที่เลวร้ายเหล่านี้.

เราต้องไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับสังคมที่เรากำลังก่อตัวขึ้น, สร้างความชอบธรรมให้กับความรุนแรงในทุกด้านของชีวิตเรา, โดยไม่มีใครดำเนินการกับเธอ.

จาก CGT, และฉันเข้าร่วมคำขอนี้, เราเรียกร้องให้ปฏิบัติตามกฎหมายอย่างเต็มที่, ว่าโปรแกรมที่เกี่ยวข้องได้รับการจัดสรรงบประมาณจากขอบเขตที่แตกต่างกันและไม่เพียง แต่เกี่ยวกับผู้พิพากษาและเจ้าหน้าที่ตำรวจ. พอพิจารณาพลเมืองหญิงชั้นสอง. เราปล่อยให้วิกฤตมาเป็นข้ออ้างไม่ได้, จากพื้นที่ต่างๆ, ไม่มีอะไรทำเพื่อขจัดความรุนแรง. ท่านผู้มีความห่วงใยต่อสัตว์ในครรภ์มาก un, ทำหน้าที่ของตนให้สำเร็จ เพื่อที่เมื่อเกิดมาแล้วย่อมดำรงอยู่อย่างมีศักดิ์ศรีและตายตามธรรมชาติ.

หลังจาก 9 ปี, แสดงว่าคืบหน้าไปไม่มาก. อวดสาวต้องแจ้งความก่อน, สมมุติว่าในกรณีส่วนใหญ่มันเงียบ, กับการคงอยู่ของความรุนแรง. ถ้ามาจากพื้นที่อื่น (วิทยาลัย, นักสังคมสงเคราะห์, สุขภาพ…) ให้ความรู้และความอ่อนไหวต่อสังคม, ผู้หญิงเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะก้าวไปข้างหน้ามากกว่า.

มีมาตรการที่ไม่เกี่ยวกับการใช้จ่ายเงินเพิ่ม, แค่เจตจำนงเชิงสถาบันและการเมืองอีกเล็กน้อยที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงไม่ใช่พลเมืองชั้นสอง.

น้ำพุ cgt.org.es

ขอโทษ, แบบฟอร์มแสดงความคิดเห็นปิดในเวลานี้.