Resolucións do XVIII Congreso da CGT

Despois da xestión doSecretaría permanente saínte, estas foron as súas resolucións finais:

RESOLUCIÓN FINAL AO PUNTO 4(*)

A CGT NA SITUACIÓN ACTUAL, PRIORIDADES,

RECLAMACIÓNS, PROPOSTAS SINDICAIS E SOCIAIS

O sindicalismo deCGT, tanto a nivel laboral como social, imbricados uns nos outros, sen dicotomía, está radicalmente implicado na loita pola distribución da riqueza e a loita pola igualdade.

CGTparte do feito de que non hai un capitalismo pacífico e, en consecuense, o conflito necesita construción e para iso, Isto non se pode basear na falta de alternativas reais a ese capitalismo, e moito menos montado no "ruínas dun estado do benestar”, non só non é necesario para a rendibilidade do sistema, pero contraproducente para 2/3 da humanidade e da natureza.

OCGT baséase na loita, onde o que facer?, Onde continuar?, está fundada nunha loita constante e integral polos nosos dereitos, de todos, do único xeito que historicamente comprobamos, tanto na práctica como na nosa reflexión teórica, a través da organización independente de traballadores, absolutamente autónoma das institucións do capital (sen "acordos”, sen "diálogo social”) e en loita constante contra o Estado. Por iso non participamos no “visións da esquerda vella e nova"Quen viu o"incautación do Estado"O, na súa retórica, "o asalto ás institucións”, como o final do conflito.

CandodendeCGT defendemos as nosas reivindicacións, liberdades e dereitos, facemosincondicionalmente, o que significa que non sometemos a devandita defensa a ningunha condición: nin obxectivo de déficit, nin o pagamento da débeda, non un modelo "estatista"Recuperación dun"asunción do estado do benestar”, e cun absoluto respecto á igualdade entre todos os seres humanos, intentando que as nosas relacións coa natureza, os seus recursos, a través dos medios de produción, distribución e consumo, estar equilibrado.

Hai parámetros que debemos considerar para facer unha paisaxe real da situación que vivimos:

Desregulación laboral e eliminación de"cultura dos dereitos”, producir un ser humano individualista, consumista, depredador e competitivo. Cambios nos paradigmas empresariais e nas súas estratexias, que dan para "finalizado"iso"pacto social ou contrato social”Non escrito da Segunda Guerra Mundial, e o "caída da razón de ser"Dos sindicatos da"Pacto social"Como condición do crecemento económico e, en consecuencia, da rendibilidade do capitalismo.

· Estratexias comerciais, non só a niveis"nacional”,pero en todo o mundo, onde se externaliza o risco (descentralización produtiva, realoxamentos, economías colaborativas, etc ...), convertéronse no "dor de cabeza”continuo e constanteco que se enfronta a clase traballadora.

· O concepto"condición”, como territorio-poboación, visto como un conxunto "nacional"integrado, cunha política industrial, mercados regulados (capital e forza de traballo) e un sistema de protección social, hoxe posto en dúbida polo "mercado global”, onde as grandes corporacións negocio, os vestíbulos, centros offshore, xulgados privados ... "gobernan”e exercen un contrapoder con moita maior capacidade de influencia que os gobernosnacionais na forma "condición”.

Estes cambios, non son temporais senón estruturais, e compoñen toda unha escala de valores que "constrúen a sociedade actual”, permitindo a reprodución do poder económico e político, que transcende o chamado "política autoritaria”, situando á sociedade nun "normal”onde a lóxica que se impón é romper coas tradicións e prácticas sociais e laborais da comunidade.

Tradicións comunitarias, especialmente desestruturación dos chamados Servizos Públicos (xestionado polo Estado e os seus diferentes poderes locais, autónomo ...), que desmontan a rede de seguridade social que o "capitalismo do 30 anos gloriosos”Construído no rico mundo occidental, como o xeito de frear as clases asalariadas e "desclasifícaos"Para integralos no seu sistema.

PROPOSTAS DE PRIORIDADE

NoCGT, eltraballo esocial debe camiñar da man. A estafa de crise afectounos a todos os aspectos da nosa vida, quitáronnos tantasDereitos eLiberdades básicas que impiden que a maioría social actual e as xeracións futuras manteñan e emprendan proxectos de vida cun mínimo de dignidade. De aí o noso compromiso coa campaña "Para o público, Para o común”, que tamén se pode chamar "Para o Colectivo"O"Para a comunidade”, como máis comprensible, porque para nós significa o mesmo, e que acordamos unPleno Confederal por mandato expreso deCongreso de Iruña Abril 2016.

A transversalidade desta campaña define moi ben cales deben ser as nosas liñas de acción nos próximos anos, Abarca todos os aspectos nos que xogamos á construción dun novo modelo de sociedade, no lugar de traballo e no social.

Nela reivindicamosDereitos Que:

- Ter unSaúde universal e de calidade.

- Acceda aEducación pública, laico e de calidade.

- UnllasPensións públicas suficientes ao final do noso ciclo de traballo.

- Goza doEnerxías necesarias para a vida (lixeiro, Auga, gas ...)

- AVivenda en condicións digno de habitabilidade.

- SerCoidados e coidados cando nos volvemos dependentes, por idade, enfermidade e morte digna, etc ...

-Transporte público accesible, seguro e cómodo.

- OAcceso á universidade, uncultura e una investigación universalmente.

- Goza dalgúnscidades e vilas limpas, con parques e xardíns ben coidadose un ambiente saudable.

- UnllasComunicacións eficientes e unInformación veraz e independente.

- Aemprego estable nunhas condicións laborais dignas.

- ARenda Básica que garante a supervivencia das persoas e remata o traballo asalariado como sentenza e non como opción.

TaménLiberdades básicas Que:

- Odereito á folga, desdeReunión, desdeExpresión, desdedemostración, finalmente lexitimar de novo o dereito á protesta na súa totalidade.

- OAMNISTÍA SOCIAL a todas as persoas encarceradas, acusado, adeus, multado, etc ... por loitar.Basta de represión en todos os seus aspectos.

-Non sexas discriminado por razóns de xénero, carreira, ideoloxía, relixión, orientación sexual, etc ...

E taméncomo prioridadedefenderemos:

- Oderrogación deArtigo 135 da Constitución.

- Oderrogación do 2Reformas Laborais última.

- Oderrogación das leis MORDAZA.

- Odesvinculación dos chamados Tratados Internacionais de Libre Comercio(TTIP, CETA, TISA).

- Oloita contra os despedimentos colectivos en todas as súas modalidades.

- Oloitar contra a precariedade laboral.

Como obxectivo claro doCGT hai a recuperación de todo o privatizadoao longo dos anos, a nivel estatal, rexional e municipal, porque isto tamén afecta directamente á distribución da riqueza con moita máis equidade.

Non queremos"nacionalizar"a vidasenón camiñar cara á autoxestión da sociedade, a través da participación directa de usuarios e traballadores na xestión de todos os Servizos Públicos básicos, porque son dereitos esenciais de todas as persoas para a vida.

Por outra banda, as nosas propostas de reivindicacións tamén buscanunificar loitas parciais que sempre fomos desenvolvendo, mentres os integrapara que estean implicados todos os sectores sociais. Traballadores con emprego asalariado, debe, ademais de defender as condicións de traballo dentro das nosas empresas, tome estas loitas como propias coa mesma intensidade e preocupación, porque nos afectan absolutamente, individual e colectivamente. Os traballadores desempregados tamén deben participar nestas loitas xa que lles afectan fundamentalmente.

Eldistribución da riqueza segue sendo a materia pendente, cada vez máis. O espellismo da recuperación económica, non para as elites financeiras e empresariais que cada vez acumulan máis riqueza en menos mans, mentres que as grandes capas sociais viven na pobreza (arredor dun 25% da poboación) independentemente de que teñan ou non un traballo. Isto resume o gran roubo social que levaron a cabo coa estafa da crise, o despoxo xeneralizado dos ingresos da maioría, e, por suposto, doDereitos e oLiberdades sociais. Identificalo é esencial para saber con claridade onde está a nosa batalla.

Para acadar estas ambiciosas demandas, é evidente que os sectarismos organizativos xa non son válidos, nin posicións illacionistas. É imposible pretender cambiar só o modelo de sociedade.Debemos xuntarnos coas persoas e organizacións que se declaran a favor destas propostas, engadindo vontades diferentes pero que van na mesma dirección.Debemos convocar mobilizacións en defensa destas demandas, xunto coas organizacións coas que traballamos a diario, especialmente nas áreas locais, para construír unha gran mobilización estatal que serve de apoio para facer grandes cambios como os que propoñemos.

ACCIÓN SOCIAL

Como xa dixemos, oacción social e oacción sindical desdeCGT, teñen que traballar de xeito coordinado para proporcionar unha resposta integral aos problemas, a dinámica de traballo dunSecretario complexo e diverso como oacción social, teñen que estar estreitamente relacionados coadestramento e oacción sindical, nunha obra transversal que globaliza as loitas coas que respondemos á globalización capitalista neoliberal.

Oacción social abarca unha ampla gama de loitas e temasrelacionado tanto co mundotraballo como ocorre cos problemas da cidadanía na súa vida diaria. Así que a loita porun novo modelo enerxético que prioriza as enerxías renovables e a racionalización e optimización da enerxía dispoñible a un prezo accesible para a maioría da poboación que ten dificultades para satisfacer as necesidades básicas de subsistencia, ten que ir da man dunha loita pola eliminación da enerxía nuclear e dos combustibles fósiles que ameazan gravemente o clima e a supervivencia do planeta, neste sentido, oCGT seguirá loitando só e / ou conplataformas ecolectivos sociais que plantean esta loita desde premisas que coinciden ou están relacionadas cos nosos enfoques.

Por outra banda, no último 3 anos que asistimos áaumento dos fluxos migratorios dos países do sur, impulsado polas políticas depredadoras do capitalismo global, encarnado pola acción de multinacionais en países subdesenvolvidos que devastan territorios e contribúen á súa degradación con espolio e explotación, provocando guerras e catástrofes ambientais e destruíndo os medios de subsistencia das súas poboacións, que se ven obrigados a desprazarse para sobrevivir.

O drama dos refuxiados que foxen da guerra, e as políticas da UE que se blindan para evitar a súa entrada e subcontratar a xestión das súas fronteiras, asinar acordos con países onde non se respectan os dereitos humanos (Acordo Italia-Libia eAcordo UE-Turquía, FRONTEX, etc ...). Isto fomenta un perigoso discurso xenófobo que alimenta o ascenso da extrema dereita en Europa.. OCGT debe continuartraballando e apoiando as accións de denuncia e esixencia do cumprimento deTratados internacionais de dereitos humanos, que dende os movementos e plataformas sociais están a promover.

O intensorepresión que se exercecara á xente activista que defenden as xustas reivindicacións da cidadanía en defensa dos dereitos fundamentais (liberdade de expresión, manifestación, dereito efectivo de folga, etc ...) revela a vontade da clase política, fiel servidor dos poderes económicos que exercen o poder na sombra, disciplinar a través do medo ás clases populares. OCGTdebe loitar con todos os medios ao seu alcance en defensa das liberdades e contra a represión, apoiando tamén as loitas que lanzan os diferentes movementos sociais antirepresivos e coas que nos une a mesma visión da realidade autoritaria que vivimos no Estado español.

Se hai un tema que atravesa as áreas de traballo deacción social, unión, muller, adestramento einternacional, ese é oloitar contra o mal chamadoAcordos de libre comercio (TLC). Durante dúas décadas a UE deseña a normativa, directivas ... do que chamamos "a arquitectura da impunidade”, co fin de dar forma a unha estrutura económica perfectamente delimitada para servir aos intereses das grandes potencias económicas, (Poder financeiro e transnacionais).

A implementación por parte da UE dunha serie deTratados de Comercio e Inversióncon países do norte global (EE.UU., Canadá, Xapón, etc ...), poñer o foco de atención dos movementos sociais, ambiental, unión, etc ... neste problema que, dos poderes económicos neoliberais, incluída a UE, levábase a cabo cos países do sur para 2 décadas.

O impacto da implementación destesTratados (TTIP, CETA, TISA, JEFTA, EU-MERCOSUR, etc ...) en dereitos laborais, social e ambiental, definitivamente, na vida da maioría da poboación europea, xa se está notando en todas as normativas laborais que durante máis dunha década (o 2 últimaReformas laborais) desregulou o mercado laboral, e baixou os estándares sociais a niveis que nos levan a tempos pasados, preparando o terreo para o encaixe doTLC na normativa do estado español.

· A entrada en vigor provisional doCETA, dende 21 de setembro, afecta directamente á liña de flotación das loitas sindicais, especialmente na redución do dereito á folga e na imposibilidade de reverter a contratación externa nos Servizos Públicos, mediante a entrada en vigor da lista negativa que a conténTratado.

·A negociación deTISA continúa a bo ritmo. Este perigoso tratado que afecta aos servizos públicos e que se negocia co pretexto de expandir o comercio internacional de servizos, en realidadepretende eximir, ás empresas prestadoras de servizos transnacionais, das distintas normativas nacionais e locais, xa que os consideran onerosos e innecesarios. Así que, o acordoEstá deseñado así comapara forzar a apertura doservizos públicos á participación comercial.

É importante que oCGT establece unha estratexia de loita coordinada de todas as túas entidades, no campotraballo e nosocial, perfectamente coordinado, para responder e afrontar un ataque desta magnitude.

É urxente e necesario formar aos delegados deCGT no marco das normativas que derivan da UE, especialmente doComisión Europea, en materia económica, normativa tributaria e laboral.

A complexidade doacción social desdeCGT, pola cantidade de loitas diversas que contempla (lugar de vida, antimilitarismo, autoxestión, exclusión social, renda básica, migración e refuxiados, antirrepresión, ecoloxía ...), fai necesario dotalos de recursos humanos suficientes para o seu funcionamento efectivo. AsídendeSecretarios desdeAcción social, local ou territorial, sei poderá organizar áreas de traballo, dependente doSecretario, con equipos de xente comprometidos en desenvolvelos, de xeito que a súa acción sexa efectiva e se manteña no tempo.

ACCIÓN SINDICAL

Priorizar, cando sexa relevante, folgas e outras formas deacción colectiva eAcción directa como medio para resolver situacións de agresión para o noso beneficio.

Aínda que os nosos estatutos subliñan que oCGT aposta poloAcción directacomo medio para resolver situacións a favor dos intereses dos traballadores * s, a realidade é que boa parte das situacións e conflitos están canalizados para as rutas actualmente permitidas pola lei: queixas á inspección, demandas, etc.. Isto limita a nosa capacidade para autoorganizarnos e loitar 2 aspectos.

·Por un lado, delegados a especialistas (os avogados) a nosa capacidade para propoñer accións.

·Para o outro, o potencial do noso enfrontamento depende dalgunhas regras do xogo que non definimos nós, pero os nosos inimigos, o estado, administracións e empresarios.

Pensamos que, sen renunciar a accións legais e administrativas, da organizaciónfagamos un esforzo por fortalecernos (e recoller onde sexa necesario) outras formas de loita baseadas na nosa propia capacidade de acción. Definitivamente, o Acción directa. Isto significa que, como complemento a estas actuacións administrativas, levantemos tamén mobilizacións, escraches, peches, accións desobedientes, actividades, paros e folgas, campañas de denuncia pública, etc.. Evidentemente, estas accións e activismo deben levarse a cabo en función da realidade e autonomía da entidade no marco da cal se leva a cabo..

Por todo isopropoñemos as seguintes medidas concretas:

-Incorporar contido que vaia máis alá dos procedementos legais nas sesións de formación para delegados e afiliados e incluír coñecemento e discusión de formas deAcción directa, compartir experiencias de accións na rúa de diferentes tipos, asemblearismo, etc..

- Tentarpriorizar as respostas de mobilización a accións estritamente legais. Esa lei non é a nosa lei, É a Lei do Estado e do capitalismo o que representa. É, Así, só o primeiro paso e non marca o noso límite. Ser consciente da dificultade de aplicar sempre este punto, débese establecer unha cultura de mobilización sobre unha de xestión burocrática de situacións. O uso de avogados debería ir acompañado, sempre que sexa posible, accións de presión desde a nosa propia acción directa.

- Realizar mobilizacións, e outras formas deAcción directa, é esencialrevitalizar a solidariedade e o apoio mutuo dentro da organización, que terá que estimular os seus mecanismos orgánicos para facelo realidade. Isto significa que as entidades que promoven accións tamén consideran a conveniencia da solidariedade e solicítana ao resto da organización..

-Avanzar cara á consolidación decentro produtivo como o núcleo do nosoacción sindical, superando as divisións entre empresas que fragmentan os traballadores, etc..

Unha acción sindical que escapa das canles institucionais da xestión do posto de traballo é a base para fortalecer un sindicato en loita, que foxen da concertación e buscan impor os intereses dos traballadores sobre os da burguesía. Para isoé necesario repensar algúns aspectos do nosoacción sindical, definindo como prioridade a mobilización e o enfrontamento.

No contexto actual de fragmentación do mercado de traballo, vimos como a introdución deA S e as empresas externas introducen moitas diferenzas entre os traballadores das mesmascentro produtivo, ser unha industria, un centro educativo, un transporte, etc.. É común ver como o persoal de limpeza, persoal de restauración, atención telefónica, etc.. moitas veces dependen de empresas diferentes ás da empresa matriz, Responden a diferentes convenios colectivos e en xeral teñen unhas condicións de traballo moi diferentes. Isto levou ao feito de que en moitos casos desde entónCGT estruturaron o nososeccións sindicais baseada nesta realidade, do NIF do pagador e non tanto docentro produtivo onde traballamos. Tamén é certo que nalgúns casos, como por exemplo no sector ferroviario, buscáronse xeitos de reverter esta situación e unirse como traballador * s. e, de feito, nos debates e acordos doConferencia Sindical de Xerez(2014) tamén se recoñeceu este problema.

Así, ante esta realidade, oCGT promover espazos organizativos comúns entre todos os traballadores dos mesmoscentro produtivo, buscando como superar a fragmentación entre empresas e acordos. Desde o respecto ás distintas realidades e ás competencias dos diferentes sindicatos, buscaranse fórmulas para acadar onde xa temos presenza sindical.

INGRESOS BÁSICOS DAS MESMAS PERSOAS(RBis)

Dende hai un tempo, o capitalismo e os seus ideólogos, varios países europeos, axencias de cualificación financeira, partidos políticos e incluso algúns sindicatos do réxime, están a avaliar a idea de estableceringresos mínimos Obásico co propósito de "manter o consumo"E manter o sistema así, cando xa saben con certeza que o mito de "pleno emprego”É unha quimera imposible, máis aínda co vertixinoso avance da tecnoloxía electrónica e a robótica. De tal xeito que hai varias propostas nese sentido de quen pretende apoiar o sistema capitalista, que nada teñen que ver coa que propoñemos. A nosa é unha ferramenta para a transformación social, feito por máis de 20 anos por parte de movementos sociais que propoñen un camiño cara á autoorganización da sociedade.

ORBis É unha proposta que foi forxada desde os movementos sociais que traballan contra a pobreza, precariedade e exclusión social. Como tal, É unha proposta que chegaría a especificar como na práctica o dereito de todos a recibir unha renda individual, universal, incondicional e suficiente para vivir dignamente, Pode ser unha ferramenta de transformación social e loita desde un libertario e, polo tanto, anticapitalista.

En resumo, é unha proposta que, inspirado na demanda igualitaria,

"Deixemos atrás as formas ambiguas que din:

dereito ao traballo O 'a cada un o produto completo do seu traballo'.

Proclamamos o dereito ao benestar, benestar para todos” (Kropotkin)

suscita a necesidade de aplicar medidas dedistribución de aluguer sen condicións, que garante e faga efectiva a autonomía e liberdade das persoas, fronte ao Estado e ao mercado, como se podería agardar polo feito de garantir colectivamente o dereito de todos a unha vida digna.

Ó mesmo tempo, esta medida dedistribución de aluguer (desderiqueza) á súa vez debe servir (en comparación con outros modelos e propostas pararenda básica que pretenden resolver simplemente o problema da pobreza severa ou extrema dentro do sistema capitalista), para unha forte redución da capacidade para exercer o poder e determinar a vida das persoas por parte do Estado, a través dun modelo de intervención social cada vez máis baseado nocaridade asistencial subordinados aos intereses do mercado.Isto crea novas posibilidades para a construción, dende abaixo, doutros modelos alternativos de sociedade (autoxestionado, comunidade, sostible, sen dominación, etc.).

Ó mesmo tempo, o RBis debe ser financiado a través dun sistema tributario realmente progresivo, Que enriquecemento grave e non emprego, como condición para a redución nos mesmos termos do poder de determinar a vida das persoas por parte das clases emprendedoras.

Neste sentido, oRBis non se caracteriza pola esixencia dunha nova prestaciónsocial ou dunpobre subsidio, senón impoñer ao Estado e ás elites económicas anovo dereito social universal que contribúe á realización do dereito a unha vida digna, dende unha perspectiva que contribúe a realizar o dereito das persoas a decidir como queren vivir, undefinir colectivamente que e como se debe entender para un traballo socialmente útil, a forma en que ese traballo debe ser recoñecido e compartido de forma xusta.

Édereito social Especifícase do seguinte xeito:

-É un dereito individual: no sentido de que a diferenza da maioría dosprestacións asistenciais e axudas destinadas a paliar os efectos do empobrecemento, non está pensado para a unidade familiar, senón para garantir a emancipación e autonomía das persoas. Coas súas implicacións necesarias no campo da loita pola igualdade entre mulleres e homes, e discriminación baseada na idade de mozos e vellos.

- Deun dereito que é ao mesmo tempo universal: na medida en que é un dereitoo mesmo para todas as persoas que habitan o territorio. O que contribúe a eliminar o enorme dispositivo administrativo burocrático, públicas e privadas, ligado ao control e á represión que se exercen a través dos servizos sociais na actualidade, sobre a poboación empobrecida.

- Deun dereito incondicional: Como ennon require ningún requisito ser recoñecido, nin se pode esixir ningunha consideración A cambio. Cal é, reforza a idea anterior de eliminar os mecanismos e dispositivos de contención social despregados nas últimas décadas polo Estado en estreita colaboración co mercado para paliar os efectos da desregulación do mercado laboral e o desmantelamento dos dereitos sociais (políticas activas de emprego).

Non obstante, para que o afirmado ata agora sexa efectivo é importante telo en conta 2 cousas:

1) O importe doRBIS debe ser suficiente para que as persoas poidan satisfacer polo menos as necesidades materiais básicas. Polo tanto, a cantidade debe fixarse ​​ao redor do 50% da renda per cápita. Partindo dunha concepción libertaria da condición humana baseada noautoorganización e aapoio mutuo, Neste sentido, debe entenderse a enorme capacidade de traballo e creatividade que se liberaría do mercado de traballo capitalista e da influencia do Estado., que estaría dispoñible na sociedade para ser usado desde a autonomía na mellora das condicións de reprodución da vida (reconstruíndo lazos comunitarios, construíndo comunidades e formas de vida máis ecoloxicamente sostibles, etc.) desde o que influír nos procesos sociais de saída do sistema capitalista.

2) Fondo comunitario desdeRBis. No camiño de que, Este dereito debe conter por si mesmo os alicerces do tipo de sociedade que pretende servir para crealo.. A proposta contempla ocreación dun Fondo comunitario dotado co 20% de fondos destinadosRBis (de xeito que a xente perciba individualmente o 80% desdeRBis restante) para que por barrio, distrito ou cidade e, fóra da administración estatal, a xente pode, a través de asembleas e democracia directa, determinar como satisfacer as súas necesidades básicas colectivas. Na medida en que a satisfacción destas necesidades pode ser asumida polas comunidades dun xeito cada vez máis independente con respecto ao Estado e ao mercado, a cantidade deFondo comunitario desdeRBis podería subir ata 100% desdeRBis. Comprender que se poderían conseguir outras formas de propiedade comunal, comunidade ou colectivo, que se pode administrar a través de fórmulas autoxestionadas.

RBis non é un fin en si mesmo, nin unha medida máis para facer soportable a miseria no sistema capitalista. É unha proposta que nace de abaixo e para os de abaixo, coa intención de servir, xunto con moitas outras propostas, como unha ferramenta máis para a loita social. Neste sentido, debe entenderse que oRBis é unha ferramenta que en forma dedereito social Serve para reforzar as condicións materiais mínimas para que sexa posible desde a igualdade e a autonomía: o dereito a non ser explotado nin condenado á marxinación., pobreza e exclusión social: experimentar con novas formas alternativas de vivir en comunidade. Defender o dereito ao traballo desde a autonomía fronte ao mercado e ao Estado, a través da loita polo recoñecemento e a participación equitativa de todos os empregos produtivos e reprodutivos socialmente útiles e sustentables no medio ambiente e a eliminación de todos os empregos socialmente inútiles (principalmente destinados ao control social e á acumulación de riqueza e poder, sen ningún escrúpulo antes da destrución da natureza que isto supón).

AsíCGT asume o RBIS QueAcordo Confederal reivindicación e liña de traballo.

SOBRE AS SECCIÓNS SINDICAIS

Cada vez con máis frecuencia vemos como as persoas que non forman parte da forza de traballo das empresas participan nas decisións das empresas.Seccións sindicais queCGT ten nestas. Incluso atopámonos con situacións tan surrealistas coma unha soaSección no que a maioría dos seus compoñentes non funcionan na empresa, e aínda así poden decidir oacción sindical desdeCGT nesa empresa, negociación colectiva, cales son as demandas dos traballadores, etc..

Ambas as persoas que xa non teñen relación laboral con empresas, como os que nunca o tiveron, Están participando e decidindo cuestións que nos afectan, como a convocatoria dunha folga ou a sinatura ou non dun acordo.

Así que: OSeccións sindicais estará formado exclusivamente por persoas que teñan unha relación laboral coa empresa, e os que, sendo despedidos, impugnaron o seu despedimento, sempre que exista legalmente a posibilidade de regresar ao persoal laboral da empresa.

Loxicamente, tamén pode formar parte doSección Sindical os que teñen unha relación laboral a pesar de que a empresa finxe non recoñecela.

A NOSA LOITA FEMINISTA

Queremos acabar con este opresivo sistema capitalista que utiliza o patriarcado como mecanismo de control perverso para enriquecerse. Definímonos a partir dunfeminismo revolucionario, que rompe coa tradiciónfeminista legalista ou non recoñecer oconciencia de clase.

Para nós, o feminismo que perseguimos, é unhafeminismo de clase, chamarAnarcofeminismo. E nesta etiqueta, encaixamos moita xente traballadora, proletaria, traballadores e parados, convencido de que outro mundo é posible, onde a riqueza non nos define nin obxectiva. Onde o que nos define é a nosa liberdade de ser como queremos ser, sen Deus, Quérote, pertence, ni marido.

Patriarcado baixo o pensamento heteronormativo que denunciamos, móvese con moita habilidade á configuración social, laboral e persoal. E entón, debemos sinalalo incluíndo o feminismo nos nosos acordos como as nosas características, para que os machismos non pasen desapercibidos, homofobias, despois ou as bifobias e a súa violencia, e de aí, a organización social da vida privilexiando ao home e á súa heterosexualidade.

A ecoloxía inclúese como o distintivo das nosas loitas, dos nososacción sindical esocial, porque feminismo e ecoloxía van da man, poñendo a vida humana e non humana no centro das nosas prioridades. A ecoloxía denuncia a guerra que os humanos declararon ao ambiente no que viven, saqueando todos os seus recursos, sen entender que o tempo e o ambiente no que vivimos non nos pertencen, camiñámolo.

A nosa organización está comprometida, progresivamente, todos os espazos están adaptados, metodoloxías e materiais que son empregados temporal ou permanentemente polas distintas entidades da nosa organización para que sexan accesibles a todas as realidades persoais da nosa afiliación e simpatizantes por unha banda, e por outro, Buscar "des-sexualizar"os espazos, metodoloxías e materiais.

O sistema de dominación patriarcal baséase na suposta diferenciación sexual dos corpos para establecer dúas categorías binarias e exclusivas: homes e mulleres, e xustificar a desigualdade entre as persoas etiquetadas nesas categorías xustificando a explotación dunhas sobre outras (por falta de forza física, preparación intelectual, moral ... de todos os xeitos, ao longo dos séculos, Desfilaron xustificacións moi diversas e aberrantes). Antes de todo isto, pasou moito tempo dende oCGT desenvolveu acordos específicos para loitar contra esta lacra que afecta a máis da metade da poboación, e iso súmase ao resto de explotacións que como traballadores tamén recibimos.

Explicar todas e cada unha das consecuencias que este sistema patriarcal ten sobre a vida de cada unha das mulleres sería demasiado longo, de xeito que sinalaremos o máis significativo e visible, pero sen esquecer a violencia simbólica, histórico e estrutural que tamén recibimos:

Dificultade para acceder ao emprego

Traballos precariosen sectores como o traballo doméstico

· Contratos temporais e / ou a tempo parcial

Diferentes condicións de traballopor razón de xénero

Fendas de xéneroen salarios, postos de responsabilidade, distribución das responsabilidades familiares, participación en traballos non remunerados, impacto no emprego da existencia de nenos, etc..

· InfrinxirDereito 3/2007

Resumindo moito, a partir doutros modelos ideolóxicos, Invitáronnos a participar nos sistemas de produción para acadar a xusta aspiración de non ser explotados e considerados nas mesmas condicións que os nosos compañeiros, os homes. con todo, vemos que nin as leis actuais, nin o noso acceso á formación e ao emprego conseguiron a igualdade de trato e oportunidades. Esta loita non é só contra o capital. Aínda que ao contrario, seguimos sendo man de obra barata fóra das nosas casas e libres dentro delas. O acceso ao emprego das mulleres supón un dobre cambio e unha perda de tempo e desconexión coas redes de apoio social que tiñan nas comunidades.

enCGT, como organización anarcosindicalista, ratifica o seu firme e explícito compromiso coa subversión eco-feminista da economía en todos os ámbitos de acción.

·Dende a convocatoria deAsembleas, Plenos, Actividades eFormacións ás veces que son compatibles coa vida e coidado das persoas dependentes que temos ou imos ter ao longo da nosa vida, ao noso cargo.

·Establecer marcos de negociación colectiva que poñan a sustentabilidade de todas as vidas no centro das prioridades. Explicando ás empresas que dende os nosos signos de identidade anarcosindicalista quereriamos e loitariamos por iso, relacións entre persoas que non deben ser obxecto de intercambios comerciais de ningún tipo e que, Así, a explotación laboral non existía, e que as relacións laborais suxeitas ás leis do mercado desaparecen e dan paso á autoorganización e autoxestión.

·Que a organización abra liñas de estudo, debate e formación que poñan a sostibilidade de todas as vidas no centro das nosas prioridades, promovendo grupos de discusión, preparando expedientes de formación e promovendo a formación de todas as persoas da organización nesta liña.

USO INCLUSIVO DA LINGUA

Consideramos moi positiva a incorporación do uso de linguaxe non sexista na nosa organización, e, con todo, algunhas persoas dixéronnos que se pasan por alto, esquécense. Outros, Comentan que non poden pensar en formas de nomearnos nin de incluír o feminino e o masculino inclusivos, ou usa o "@"Ou o"x” les resulta farragoso o pesado. Avanzar no uso da linguaxe inclusiva, iso non discrimina ás mulleres, usaremos de xeito progresivo e xeral o feminino en xénero cando nos referimos a todas as persoas.

Sexamos creativos revolucionarios e subvertamos a linguaxe que nos obxectiva, discrimina e invisibiliza, todo a un

SOBERANÍA SOBRE OS NOSOS CORPOS E AS NOSAS VIDAS

Defendemos o dereito das persoas a decidir sobre o seu corpo e o seu futuro, queren ou non unha maternidade ou paternidade conscientes. É por isoincluirémola en todas as campañas, mobilizacións e materiais preparados para o público, sanitario, educativo, xurídico e social:

- Odereito a saúde sexual, considerando a sexualidade como unha parte inherente ás nosas vidas e, polo tanto, á nosa saúde. Queremos oCGT defender das campañas acordadas pola cidadanía todos os servizos sanitarios correspondentes para garantir a saúde sexual. E que se solicite incluír nas revisións da empresa os exames xinecolóxicos e urolóxicos preventivos correspondentes a cada grupo de idade e incluíndo todas as sexualidades LGTBIQ +.

- Odereito á educación sexual no ensino público, desde a infancia e sobre todo ao longo da escolaridade obrigatoria, transversal, promoviendo un modelo de coeducación.

- Odereito ao aborto gratuíto, seguro, de balde e enServizos públicos. Non esquezamos esta afirmación nas campañas públicas que realiza a nosa organización. No estado autonómico, hai autonomías que se opoñen a este dereito, limitando o acceso das mulleres ao aborto.

- Iso dende oCGT, nos teus materiais, xa non se usan imaxes de mulleres sexualizadas e obxectivadas. Podemos romper coas ditaduras dos corpos normalizando a diversidade dos corpos, tamaños, desexar orientacións, sexualidades e modelos organizativos.

Os nosos corpos e as nosas vidas, pertencen a nós!

Querémonos de balde!

CGT E XUVENTUDE, ESTRATEXIAS, ETIQUETAS, NECESIDADES

O sindicalismo en xeral, e o anarcosindicalismo en particular, precisan que a mocidade se achegue ás súas organizacións, se son traballador, estudante, precario, parados, rebelde ou incluso o sometido e aborrecedor.

É máis que necesario considerar alternativas e accións dirixidas a resolver este problema, analiza as súas causas e fai propostas, algúns son:

1º.- Deixe aCampaña Confederal, descentralizado, por territorios e coas súas diferentes linguas, de "CGT, un espazo libertario para a mocidade”, cos seus diversos e variados materiais, máis esencialmente feita pola mocidade, que revelen e indiquen sus problemáticas, inquietudes e propostas, do ámbito anarcosindicalista e libertario en xeral.

2º.- Que esta campaña, maracordado antes, polas asembleas desde CGT nas súas diferentes áreas e entidades, NON malgastar recursos colectivos, propiciandoencontros xuvenís, sen exclusións, nos seus próximos espazos, como poden serLocais SOV ondasTerritorial, como comprobación previa e interna, para xerar o necesario debate da mocidade e a súa propia autoxestión.

3º.- Quedestínanse recursos, para que estesencontros, reunións e que éMocidade Libertaria pousar, pódese levar a cabo. Que podería serexpansivo para as universidades, mundo estudantil, Barrios Obreiros, espazos marxinais, dándolle sentido ao noso concepto multicultural, multirracial e cruzada.

ECONOMATAS LABORAIS, E MELLORAS NAS COMEDORAS DA EMPRESA

OCGT aumentará nas súas esferas de influencia, a creación deComisarios de Traballo, Agroecolóxico e Proximidade, como mellora social, probando o seuautoxestión polo traballador * s.

Así mesmo, o Confederación fará un esforzo para que nos centros de traballo onde os haxacomedores de traballo, comida servido neles, estar preto e, se é posible, con criterios ecolóxicos como forma de estender oSoberanía alimentaria e a calidade da comida servida.

DIFUSIÓN VERMELLA E NEGRA

OCGT, a través das súas unións sectoriais e territoriais, consultará a filiación de como quere recibir o Vermello e negro, promovendo con esta carta o uso de medios dixitais para a lectura da devandita publicación.

Da mesma maneira, a nova afiliación preguntaríase no momento da afiliación de que xeito quere recibir a Vermello e negro.

Os prazos para enviar esa carta e manter os envíos doVermello e negro non debería levar máis que 6 meses a partir da data deCongreso.

Evidentemente, desde CGT sempre hai que facelorespectar o feito de que algúns sindicatos queiran recibir un certo número deVermello e negro'S en papel para distribuílos polos centros de traballo. Ese número de xornais que se recibenten que actualizarse e teñen o firme compromiso de que son para a distribución e non para a acumulación.

SOBRE O ARE

Ningunha das presentacións acadou o apoio suficiente, así queo que se aproba noXVI Congreso de Málaga.

SOBRE A FORMACIÓN NA CGT

A presentación sobre oCursos de formación non obtivo o apoio suficiente, así queo acordo segue vixente que sobre este temafoi aprobado noXVII Congreso celebrado na Coruña, deixando claro que o adestramento que imparteCGTé sempre sen ánimo de lucro e cos nosos propios medios.

* Ante a imposibilidade (por horario) para comprobar as resolucións finais e a de calquera dos votos particulares, partes dunha presentación poderían modificarse ou incorporarse, como "Presentación para aprobar un protocolo de acción en situacións de acoso na CGT”Ou o dalgún outro voto privado.

RESOLUCIÓN FINAL AO PUNTO 5

A FORMACIÓN DA MILITANZA E A AFILIACIÓN Á CGT

Sobre a necesidade de cobertura e contido, e a pposibilidade de crear unEscola de formación

INTRODUCIÓN

A formación foi e é unha prioridade para calquera organización libertaria, anarcosindicalista e, polo tanto, foi e é unha prioridade para oCGT. Neste sentido, só recorda oAcordos que xa aprobamos no nosoconferencias máis recente como oXIV Congreso desde 2001 en Valladolid, oXV Congreso desde 2005 en Valencia ou noXVII Congreso da Coruña en 2013.

Aquí non imos repetir estes acordos, acordos que aínda están en vigor e que foron desenvolvidos polos diferentesSecretarías permanentes oComité Confederal, coSecretaría de formación En fronte, e tamén polo resto de entidades doCGT, tendo moi claro que oadestramento non é algo que se traballe e desenvolva durante un tempo e para sempre, pero oadestramento debe ser algo sistemático e permanente, especialmente entre a nova militancia e afiliación que está a inchar as filas dos nosos sindicatos.

Dado o moi importante compoñente ideolóxico do noso modelo sindical e social, oadestramento É fundamental poder aplicalo e desenvolvelo con toda a súa amplitude.

A nosa organización ten sentido se a túa afiliación aumenta a afiliación para que a participación maioritaria sexa unha realidade e as decisións tómanas o maior número de persoas posible e esta afiliación ocorre, esencialmente, víaprocesos de formación e máis concretamente deformación libertaria, xa que esa é a garantía de que o anarcosindicalismo segue a ser o distintivo da práctica sindical e social da nosa organización. Non basta con que os nosos estatutos afirmen que somos unha organización libertaria, anarcosindicalista, Pola contra, é necesario que a súa militancia comparta estes enfoques e isto porque estamos convencidos de que é a partir do movemento libertario onde se producen os cambios e as transformacións sociais que merecen ser chamados así..

Por que queremos ser moitas as persoas que formamos a organización se o noso modelo sindical e as nosas prácticas non responden ao modelo anarcosindicalista e libertario?

Non podemos ser un sindicato pretencioso, non podemos pedirlle á nova filiación que coñeza os principios básicos do anarcosindicalismo, aínda que debe ser a súa obriga coñecelos. A maioría dos traballadores que se incorporan áCGT fano fundamentalmente na convicción de que unha das características clásicas desta organización é a HONESTIDADE, intentando lembrar aos novos compañeiros os principios clásicos que nos caracterizan: Montaxe-Federalismo, Apoio mutuo eAcción directa. Son principios que se ratifican en todos os nososconferencias.

ElMontaxe Confederal en calquera das súas áreas: Sindicato, Federación Local, Comarcal, Territorial, debe respectar oAcordos Congreso que foron tomadas pola organización. AAsemblea Sindical ou aElección confederal, xa sexa aPleno territorial OEstado, nunca podes tomar decisións que infrinxanAcordos do Congreso, sendo esta unha premisa fundamental doFederalismo confederal e o anarcosindicalismo.

Nas ligazóns proporcionadas ao final deste punto, refírese aos acordos congresuais referidos.

Agora trátase de especificar e aclarar algúns destes acordos, para que se poña en práctica de forma máis adecuada. A) Si, relendo ditos acordos, detectamos como non pode ser doutro xeito, as enormes implicacións / interrelacións que oSecretarías de formación, desdeComunicación, desdeLegal, de xeito que oadestramento convértese nunha secretaría transversal que impregna estas outras secretarías e, ó mesmo tempo, detectamos iso a partir doSecretaría de Acción Sindical, Social, muller, Internacional... tamén se faiadestramento e viceversa.

Neste mesmo sentido, Detectamos que os puntos da orde do día abordáronse na anteriorconferencias que mencionamos, unir no seu conxunto o proxecto deadestramento, comunicación ecultural desdeCGT.

Polo momento, baixo aSecretaría de formación, xuntamos tres grandes áreas:

1.- OEscola de Formación Confederal

2.- OComisión de Memoria Libertaria

3.- ElAteneo Confederal

Trátase de seguir desenvolvendo esas áreas, tendo tamén moi claro que o adestramento se exerce desde moitas máis áreas interconectadas.

Deste xeito, interpretamos comoadestramento parte do traballo doGabinete xurídicoConfederal (unido aoSecretaría Xurídica e cremos que xa está consolidado e así o recoñece practicamente toda a organización), cando elabora oGuías Xurídicas do Traballo, Antirepresivos, Boletíns legais ou cando participa impartindocursos exornadas de formación sindical para toda a organización. AGabinete Xurídico Confederal composto por un equipo de profesionais de primeiro nivel, que co paso dos anos converteuse nun referente para a estratexia unitaria no enfoque da acción xurídica-sindical para o conxuntoCGT, e tamén para o resto de organizacións sindicais e sociais.

Igualmente, oOficina de Estudos Confederais, cabalgando entre oSecretaría Xurídica e oSecretaría de formación, cando elaborainformes eboletíns informativos Para o conxuntoCGT. AOficina de Estudos Confederais composto por un equipo de persoas militantes cunha formación superior a 150boletíns informativos informativo ás costas, que informan e adestran a militancia e afiliación.

Da mesma maneira, temos que interpretar gran parte do traballo doEquipo de comunicación, coSecretaría de comunicación á cabeza, composto por activistas e profesionais que realizan importantes traballos de formación e difusión para romper o muro do silencio ao que intentan someter oCGT ante a sociedade, e que se nutre de realidades que xa están xa consolidadas como:

 O xornalVermello e negro (en papel e dixital) totalmente integrado na vida confederal e así valorado polos membros e o resto da sociedade. Unha ferramenta que ten unha dirección e unha importante lista de colaboracións.

 A revistaLibre pensamento, outra ferramenta ben valorada no seu formato en papel e que ten que difundirse máis entre os membros e o resto da sociedade, aínda que se está a avanzar, mentres que o seu formato dixital debería ampliar a oferta. Esta ferramenta tamén ten un importante consello de xestión e redacción e un consello editorial..

 OTelevisión vermella e negra cos seus diferentes programas xa en marcha.

 As páxinas web (in.formacion; Memoria libertaria; Libre pensamento; Chiapas, Ruesta...), redes sociais, oGabinete de prensa confederal... Elementos todos eles que tamén contribúen aoPrograma de formación eproxecto cultural desdeCGT.

Pola súa banda, oComisión Confederal para a Memoria Libertaria configura outra realidade que desenvolve un traballo moi importante, inserido no mundo memorial da sociedade, iso é moi valorado pola organización e que ten un equipo de traballo e un coordinador-xerente.

El taménAteneo Confederal é unha ferramenta que hai que fortalecer, sendo moi gratificante recoñecer o esforzo que realizan as distintas entidades doCGT por constituírAteneos libertarios.

Ante este panorama que sen dúbida debemos seguir profundizando, podemos concluír que oProxecto confederal, ten algunhas ferramentas xa consolidadas e outras, como oEscola de Formación Confederal, hai que fortalecelo.

SOBRE A ESCOLA DE FORMACIÓN CONFEDERAL

NoXV Congreso desdeCGT en Valencia en 2005 aprobábamos laEscola Confederal nos seguintes termos:

"Que o Congreso aprobase a creación doESCOLA DE FORMACIÓN DA CGT. O centro de formación estará situado na sede da Secretaría Permanente ou onde sexa máis conveniente, e quedará satisfeito cun equipo de traballo o máis amplo posible e de, se sería posible, un coordinador doEscola de Formación Confederal, adscrito á Secretaría de Formación, que é o xerente orgánico”.

Será noCongreso da Coruña dentro 2013 cando a istoEscola Confederal denomínase "Eladio Villanueva”.

Esta ferramenta xa está aprobada poloCGT, consideramos que require unha nova reflexión para dotala de novo contido, consolidar o equipo de traballo de persoas militantes, adestradores, altofalantes que o integran e todo isto a través dun coordinador que se insire noSecretaría de formación.

+ Programa de contido: Podemos desenvolver estes contidos a través de cursos, escolas de verán, obradoiros, gravacións ...

Recollendo o que aprobamosconferencias anterior, salientar que é necesario desenvolversecursos de formación ideolóxico, unión, social, económico, laboral ... para responder ás necesidades deadestramento inicial e básica, adestramento permanente, adestramento específico, adestramento dos nosos delegados, destacando o código ético que ten este sindicato sobre o uso dos dereitos sindicais.

A) formación nas ideas, no activismo e militancia sindical e social.

·Que éCGT? Por que nos definimos como unha organización anarcosindicalista, libertario, federalista, autoxestión ...?

·Estatutosdesde CGT

·Acordosfundamentos doCGT

·Estrutura e funcionamento doCGT

·Signos de identidade propios do anarcosindicalismo en oposición ao sindicalismo institucionalizado e pactista

·Historia do anarcosindicalismo, historia do movemento obreiro

B) formación unión.formación técnica.

·Oacción sindical: estratexias, mobilizacións, negociación

·Formación xurídico-sindical

·Formación social: globalización, internacionalismo, Débeda, migracións, obxección fiscal...

·Relacións Laborais, representatividade sindical

·Saúde laboral e índice de accidentes

·Lexislación e reforma laboral, dereitos laborais, ERE, interpretación de acordos, agresións e acoso laboral, discriminación no traballo por razón de sexo, ideolóxico, etnia ...

·Sistema público de pensións

·Dereitos: educación, saúde, coidado, servizos públicos, vivenda de seguridade alimentaria, cobertura social, información, liberdade de expresión, contra a represión, por desobediencia activa, pola igualdade de xénero, a emancipación das mulleres, multiculturalidade, movemento en cuclillas, Dereito á propia imaxe, dereito a decidir sobre o noso corpo e a nosa sexualidade, dereito a vivir noutros lugares que non nacemos, ...

·formaciónespecífico sobre a posta en marcha de proxectos autoxestionados e a creación de cooperativas en empresas ou empresas recuperadas.

·LOLS

·Estatuto dos traballadores

·Inspección de traballo

·Eleccións sindicais ...

·Desenvolvemento de montaxes nos centros de traballo.

·Programa de reclamacións xerais e específicas para o sector

·Estratexias e técnicas de comunicación interna e externa

·relación cos medios de comunicación

·As novas tecnoloxías da información, Uso da rede social

·Habilidades Sociais, estratexias de participación

 + Metodoloxía de traballo: Opedagoxía libertaria, interactivo, participativa, práctica, autodidacto.

Sen dúbida, esta metodoloxía contribúe á formación de persoas libertarias, antiautoritario e isto só se pode conseguir aplicándoo, vivíndoo e somos moi conscientes da amnesia que teñen estes métodos na maioría dos centros educativos desde o xardín de infancia ata a universidade.

+ Altofalantes e adestradores: Crea un equipo estable coa participación doutros xa existentes comoGabinete xurídico, de estudos, Memoria libertaria, Libre pensamento..., facendo necesario ampliar este equipo e incorporar novos militantes dos moitos que teñen moito que dicir entre a nosa xente e colaboracións.

+ Destinatarios @ s: Toda a adhesión.

+ Materiais: Débense construír novos materiais xunto cos xa existentes, moi importantes e coñecidos en calidade e cantidade.: vídeos, textos, boletíns informativos, programas de TV, revista, publicacións confederais ... Tamén é necesario facer un inventario de todo o que existe e apoiar a subministración de materiais básicos para unha biblioteca en cada entidade sindical e confederal..

OCGT preparará unfolleto básico, cunha linguaxe inclusiva, Claro, sinxelo e agradable, de información sobreque éCGT, os seus principios, cal é o seu funcionamento, organización e signos diferenciadores co sindicalismo institucionalizado. Tamén se prepararánfolletos formativos sobre cuestións específicas (sindicalismo, ofederalismo, oapoio mutuo, oAcción directa, etc.). Todos os materiais editados poloEscola "Eladio Villanueva" porase a disposición da organización.

+ Desenvolvemento: É necesario establecer unha dobre estratexia. Por unha banda a través dunadestramento centralizado a travéscursos de formación de adestrador * s organizado desde oEscola Confederal de xeito que se produce un efecto multiplicador para que poidamos chegar coadestramento a todos os recunchos e antes doCGT e, por outra banda, no que sería unformación descentralizada, ter unequipo de adestramento con capacidade para impartir cursos nos diferentes territorios doCGT, xa que se solicitan. Tamén é necesario coordinarse co resto deSecretarías de formacióndoutras entidades doCGT, de xeito que os obxectivos deadestramento que planificamos pódese levar a cabo.

OEscola realizará unEnquisa entre afiliación para detectar as necesidades deadestramento.

+ Promove a formación en liña: Neste momento é moi importante desenvolver oadestramento a distancia, oFormación en liña xa que hoxe hai tecnoloxías da comunicación que o permiten.

Acordos de enlace XVII Congreso(A coruña, páxinas 67-92)

http://cgt.org.es/sites/default/files/Acuerdos%20del%20XVII%20congreso%20confederal%20de%20la%20CGT-web.pdf

Ligazón Acordos XV Congreso(Valencia, punto 6, páxinas 1 un 22)

http://in-formacioncgt.info/juridico-sind/acuerdos-conf/congreso-15.pdf

Ligazón de acordos XIV Congreso(Valladolid, páxinas 45 un 49)

http://in-formacioncgt.info/juridico-sind/acuerdos-conf/congreso-14.pdf

RESOLUCIÓN FINAL AO PUNTO 6

ESTATUTOS

Despois de revisar os acordos tomados polas distintas asembleas dos sindicatos deCGT sobre as presentacións de modificación de estatutos nos artigos 25, 32, 34, 36 e 46, só é aprobado por 2/3 oXVIII Congreso omodificación de parte deArtigo 34 referido ao prezo mínimo, quedando do seguinte xeito:

Art. 34.- ...

Opresuposto mínimo será revisado anualmente poloComité Confederal por acordo noPlenos confederais

...

PUNTO 7

ELECCIÓN E NOMEAMENTO DA SECRETARÍA PERMANENTE

A elección dos diferentes candidatos presentados aoSecretarios oSecretaría permanente, Dirección de "Vermello e negro”, Dirección de "Libre pensamento"SiCoordinación oProxecto Ruesta,  foi o seguinte:

SecretarioXERAIS: José Manuel Muñoz Póliz

Secretario deORGANIZACIÓN: Jose Aranda Escudero

Secretario deACCIÓN SINDICAL eSAÚDE DO TRABALLO: F^co Thomas Rodríguez Guerreiro

Secretario deADMINISTRACIÓN eFINANZAS: Pablo Martín do Río

Secretario deCOMUNICACIÓN: José Manuel Fernández Mora

Secretario deACCIÓN SOCIAL: Rosa M^un Becerro Encinas

Secretario deFORMACIÓN: Noelia Alarcon Hernández

Secretario deRELACIÓNS INTERNACIONAIS: Sandra Iriarte Massouard

Secretario deMULLER: Pilar Castiñeira González

SecretarioLEGAL: Luís F.^co Romón Honrubia

Director deVERMELLO E NEGRO: Francisca Arnau Martínez

Director dePENSAMENTO GRATUITO: Jacinto Ceacero Cubillo

Coordinador deRUESTA: Diego Ruiz Esteban