Este ano é o Primeiro de Maio, de novo.
Un día para seguir abrindo camiño cara á comuna libertaria. Utopía.
Tamén para lembrar e homenaxear a todas aquelas persoas ADMIRABLES que nos precederon na dura loita por un mundo xusto e igualitario onde as palabras "meu, xefe, Encántame a Xerarquía» nunca volverán a existir.
anónimo, a maioría.
Millóns deles antes de Chicago.
E os de Chicago.
E os milleiros que viviron e morreron coa MIRADA MOI ALTA da DIGNIDADE, despois.
Tamén para os recentes, que nos van deixando pouco a pouco.
Con demasiada frecuencia a visión romántica dos feitos dignos do pasado non contribúe o suficiente a valorar os nosos humildes heroes e heroínas cotiáns..
Pois están alí. Entre nós.
De feito, TODOS SOMOS!
– Non esquezamos as persoas dignas.
– Tendemos unha man a un necesitado.
– Estendemos o ben recibido aos catro ventos e repiquémolo con novas accións.
– SIGAMOS BUSCANDO O déspota!
– HONESTIDADE, DIGNIDADE!
– Para os mozos que veñen detrás de nós.
– Seguimos cortando o camiño cara a Utopía.
OLA E QUE TODOS OS DÍAS SEXAN O PRIMEIRO DE MAIO