حکم دادگاه دادگستری اروپا، غرامت متفاوت بین قراردادهای موقت و قراردادهای نامحدود را زیر سوال می برد. وکلا معتقدند که این قطعنامه باعث می شود تا در اساسنامه کارگران تغییراتی ایجاد شود.
رای دیوان دادگستری اتحادیه اروپا (بیست) که رفتار بازار کار اسپانیا با قراردادهای موقت را در مقایسه با قراردادهای نامحدود در صورت فسخ زیر سوال می برد، باعث واکنش تعابیر عوامل اجتماعی شده است., ادارات و وکالت. حکم دادگاه اروپایی لوکزامبورگ که یک کارگر موقت را ملزم به پرداخت غرامت می کند، بخش بزرگی از قوانین کار اسپانیا را لغو می کند.. با این حال، مهلت این قانون برای انطباق با این حکم مشخص نیست, در حال حاضر و تا زمانی که این اتفاق بیفتد, استدلال های استفاده شده توسط دادگاه اروپایی به مدعیان این امکان را می دهد که قدرت قانونی بیشتری برای متقاعد کردن قضات داشته باشند.
این جمله تمام شکل قراردادی را که در اسپانیا توسط همه دولت ها انجام شده است، پویا می کند, هر دو محلی, خودمختار و دولت, در مورد استخدام کارکنان برای اداره. آنچه لازم است یک تغییر نظارتی در مقیاس بزرگ است, نه تنها از اساسنامه کارگران, که البته باید برای انعکاس این جمله اصلاح شود, بلکه قوانین خودمختار نیز باید اصلاح شوند.
جمله بسیار مرتبطی است, که یک قبل و یک بعد را مشخص می کند, و می گوید که کارگر موقت باید مانند کارگر دائم در هنگام پایان قراردادش غرامت دریافت کند..
0 روزهای کار در سال، غرامتی است که یک کارمند موقت پس از پایان رابطه کاری دریافت می کند.
12 روزهای کار در سال به عنوان غرامت کارمند موقت پس از پایان رابطه استخدامی دریافت می کند.
قانون اسپانیا شامل غرامت های مختلفی پس از پایان رابطه کاری است: 12 روزهای کار در سال در قراردادهای کار, 20 روز در سال در مدت نامحدود با اخراج به دلیل من 33 روزهای نامحدود با اخراج ناعادلانه. موقت, به سهم خود, آنها یک قرارداد موقت دارند که پس از پایان رابطه کاری به آنها حق دریافت غرامت نمی دهد. قراردادهای آموزشی نیز وجود دارد, بدون هیچ گونه غرامتی پس از انقضا.
متاسف, در حال حاضر فرم نظر بسته شده است.