CGTko Batzorde Konfederalaren Idazkaritza Iraunkorraren Komunikazioa
CGT ez da "egunetan erregimeneko sindikatuen mobilizazio instrumental" horietara joango 15 i 18 abenduko" helburua duten bakarra kokatzea baita, "zilegitasun pixka batekin", ordutik gobernu ezberdinekin egiten ari diren elkarrizketa sozialeko negoziazioetan 1977.
Kontzertazioko sindikatuak oinarrizko tresnak izan dira soldatapekoak barneratzeko, jarraitutako Gizarte Itunaren dinamika berezian txertatuz, Lan Erreformak sinatzea – gero eta prekarioagoa – eta, horrela, enpresaburuei beren irabazi-tasak mantendu edo hobetzeko eta lan-baldintzen eredu neoliberal eta desarautu bat ezartzeko.. Honekin bermatu dute “pau social” beren erakundeen eta haien kupulen protagonismoaren eta prebendeen truke.
Sindikatu hauek, kide handiarekin iraganeko datetan, geruza guztietan eragina duena, negoziazio mahai guztietan presentzia duena, telebistan eta komunikabideetan nonahikoa, enpresa-afarietan parte hartzaileak, gobernukoak eta ez ofizialak, Europar Batasuna baldintzarik gabe onartu zuten 86 eta Maastricht onartu zuten 93. Orduan, adierazpen handiak baino ez zituzten egin eta ez zuten hatz bat ere altxatu Kapital eta Merkatuen Europa honen aurka.
Moncloako Itunetatik hona hainbat lan Erreforma (1977) eta Pentsio Sistema Publikoak, urtean PPren azken Erreforma arte 2012, langile klasearen kontraboterea suntsitu dute, «adostasun eta elkarrizketa sozial» politika horien bidez, prekarietate integraleko egoeran utziz, pobrezia eta gizarte-desberdintasuna, Espainiako estatuan inoiz ezagutu ez diren muturreraino.
Politika fiskalak gorabehera, zerga eta soziala, "Egokitzapena eta austeritatea" deitua, ez dira inoiz kalera atera asmo serio eta irmoekin jende gehienaren aurka ezarri diren politika kriminal hauei aurre egiteko..
mobilizatzeko, konbentzimendua eta bilatzeko gogoa izatea da, zeinekin alternatibak eta ekintzak aurkeztu eta defendatu:
Kaleratze kolektiboen aurka egitea (milioietara) EREaren bitartez.
Enpresaburuaren aldebakarreko borondateak lan baldintzak zehaztearen aurka egitea.
Langileek hitzarmenak galtzen dituztela eta gure lan harremanak indibidualizatu eta enpresaburuaren eskura egotearen aurka.
Soldatak jaistearen aurka, soldata bikoitzeko eskaletan.
Merkatu guztietan kontratu egonkorra eta finkoa defendatzea, bai publikoak bai pribatuak eta ez dituzte kontraturik eta azpikontraturik onartzen, lan mailegua, azpikontratazioa, pribatizazioak...
Publikoa defendatzea eta pribatizatutako guztiaren Herrira itzultzea.
Lapurtu dizkiguten eskubide eta askatasunak defendatzea eta ordezkatzen duten klaseko pertsona koherenteenaren aurka garatu duten errepresioari aurre egitea..
CGT kalean dago sufritzen dutenekin, prekarioarekin eta prekarioarekin, lana kendu dieten milioika lagunekin, sabaia (etxera), pa (soldata eta gizarte-prestazioak), askatasuna, eta gehiengo sozialarekin, "bankuak ehunka milioirekin salbatu" dituzten politikekin iruzur egin digutela, negozioei eta aberatsei, zergak jaitsiz, eta okupazioak aurrera eraman dira, pentsioak, Osasuna, hezkuntza eta zaintza...
15-Mko mobilizazioak, mareak, Duintasun Martxak, Herritarren defentsan plataformak, sindikalismo alternatiboa, bai legitimitatea daukagu, alternatibak proposatu ditugulako, autogestio eta ekonomia sozial alternatiboko prozesuak burutu ditugulako eta KALEAN EGON GARA kapitalismo harrapari honi aurre egiten..
"Erregimeneko sindikatuak", krisialdiaren denbora guztian ezkutatuta egon ez ezik, hori, zure "DNA"n, jasota dago «gobernuekin eta enpresekin elkarlana» dutela euren izateko arrazoia.
CGT kalera itzuliko da inoiz baztertu ez ditugun aldarrikapen eta proposamenak defendatzera, guztion gizartea eraikitzen dugun horietatik, berdinzale, eta hori ulertzen dugu, Manifestazioetan oihukatzen dugun leloak dioen bezala:
"EZ DAGO BESTE ERAIK, EDO ENGAGARRIAREKIN, EDO LANGILE KLASEAREKIN"
CGTko Batzorde Konfederalaren Idazkaritza Iraunkorra